Webfic
Buka aplikasi Webfix untuk membaca lebih banyak konten yang luar biasa

บทที่ 754 การพึ่งพาอาศัย

"ได้ครับ" พ่อบ้านออสบอร์นรู้สึกไม่ค่อยสบายใจกับชายคนนั้นสักเท่าไร แต่เขาก็เกรงกลัวจึงตอบออกไปด้วยความเคารพอย่างรวดเร็ว หลังจากที่เกรกอรีพูดจบแล้ว เขาไม่ได้กลับไปยังที่ห้องทำงานของเขา เขาถอดเสื้อโค้ตของเขาออกแล้วเดินออกไป พ่อบ้านออสบอร์นตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะเดินตามเขาไปพลางเอ่ยถามว่า “นายน้อยครับ คุณจะออกไปข้างนอกเหรอครับ?” "ใช่ ผมจะออกไปข้างนอก" เขาตอบออกมาเบา ๆ และสั่งว่า “เตรียมรถไว้ให้ผมหน่อย ผมจะออกไปข้างนอก” พ่อบ้านออสบอร์นตกใจอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นเขาก็รีบตอบกลับไปอย่างสุภาพว่า “ครับ ผมเข้าใจแล้วครับ” ... รถโรลส์รอยซ์สีดำถูกขับออกมาจากทางเข้าของคฤหาสน์ ในหฤหาสน์ห้องหนึ่ง จากทางเข้าของคฤหาสน์ ยูเลียนา ลินช์ยืนอยู่ที่ขอบของหน้าต่าง เธอมองออกไปที่รถด้วยกล้องส่องทางไกลและเผยยิ้มออกมาอย่างเย็นชา เธอวางกล้องส่องทางไกลลง และใช้นิ้วเคาะลงไปที่ขอบหน้าต่างอย่างไม่ตั้งใจหลายต่อหลายครั้ง ก่อนจะกัดฟันด้วยความโกรธ เกรกอรี เกรแฮมแกล้งทำตัวเป็นคนดี? เขาไม่บ้าตัณหา และไม่หลงเสน่ห์ความงามของผู้หญิงบ้างเลยเหรอ? ฉันต้องการหาคำนี้ด้วยตัวของฉันเอง เขาชอบ หลิว เซียฮุ่ยอยู่หรือเปล่า?

Klik untuk menyalin tautan

Unduh aplikasi Webfic untuk membuka konten yang lebih menarik

Nyalakan kamera ponsel untuk memindai, atau salin tautan dan buka di browser seluler Anda

© Webfic, hak cipta dilindungi Undang-undang

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.