บทที่ 89 เธอตกอยู่ในอันตราย

เนลล์หน้าซีด มันเป็นเสียงของเฮย์ลีย์ บ้าจริง! เมื่อเสียงฝีเท้าด้านนอกใกล้เข้ามาและขู่ว่าจะพุ่งเข้ามาในช่วงเวลาใดเนลล์ก็รีบตะครุบและล็อกประตูทันที จากนั้นเธอก็วางโทรศัพท์และโทรออกหมายเลข "ฮะ? ทำไมประตูถึงเปิดไม่ได้” "จริงเหรอ? ขอฉันดูหน่อย" มีเสียงของใครบางคนกำลังหมุนลูกบิดประตูอีกด้านหนึ่ง เนื่องจากถูกล็อคจากด้านในจึงไม่สามารถเปิดประตูได้หากไม่มีกุญแจ เฮย์ลีย์นึกได้ทันที “ฮ่า! นังตอแหลรู้แล้วเหรอ แกคิดว่าแค่ประตูจะหยุดเรา? คุณควรคิดทบทวนให้ดีกว่านี้!” ด้วยเหตุนี้เธอจึงดึงโทรศัพท์ออกมาเพื่อโทรออก “ผู้จัดการบาร์ช่วยเอากุญแจห้อง 8828 มาให้ฉัน เลิกถาม! พรุ่งนี้คุณไม่ต้องมาทำงานถ้าคุณยังกล้าพูดออกมา” เสียงที่เย่อหยิ่งอยู่ข้างนอกทำให้ความทรงจำของเนลล์นึกขึ้นได้ว่าโรงแรมนี้เป็นของมอร์ตัน เธอแอบขบฟัน บ้าจริง! จากโรงแรมทั้งหมดที่เธอสามารถเลือกได้ทำไมถึงต้องมอร์ตันเป็นเจ้าของด้วยล่ะ? เธอไม่อยากโยนความผิดสถานที่นี้ได้รับเลือกโดยผู้จัดการเฟอร์นันเดซ บริษัทมอร์ตันมีธุรกิจอยู่ทั่ว จินเฉิง และเนื่องจากอสังหาริมทรัพย์ในสังกัดพวกเขามีจำนวนมากจึงยากที่จะทราบว่า บริษัทนี้เป็นของพวกเขาโดยไม่ได้ต