Webfic
Buka aplikasi Webfix untuk membaca lebih banyak konten yang luar biasa

บทที่ 1210

“...” เมเดลีนรู้ว่าฟาเบียนจงใจพูดแบบนั้น และสังเกตเห็นว่าสื่อมวลชนและตำรวจกำลังมองดูพวกเขาซึ่งกำลังแสดงเป็น ‘คู่รัก’ กันอยู่ ฟาเบียนจงใจใช้ร่างกายของเขาปิดบังเมเดลีนให้พ้นจากสายตาของทุกคนและ ‘กอด’ เธอไว้ขณะที่พวกเขาเข้ามาในห้อง ทันทีที่เข้ามาในห้องเมเดลีนก็สลัดตัวเองออกจากพันธนาการของฟาเบียนทันที “อะไรดลใจคุณให้สร้างเรื่องแล้วพาฉันมาที่นี่?” “ลินนี่” เมื่อได้ยินเสียงทุ้มแหบของเจเรมี่ดังมาจากด้านหลัง เมเดลีนก็ตกตะลึงและรีบหันไปหาทันที เธอยิ้มด้วยดวงตาเป็นประกาย ในขณะที่มีร่างสูงที่คุ้นเคยสะท้อนอยู่ในดวงตาคู่นั้น “เจเรมี่!” เจเรมี่ยิ้มบาง ๆ อย่างอบอุ่น ขณะที่เข้าไปกอดเธอไว้อย่างทะนุถนอม “ไม่ต้องห่วง ผมสบายดี” เมเดลีนไม่ได้พูดอะไร เธอเพียงแค่ซุกตัวเข้าไปในอ้อมแขนของเขาเพื่อหาความรู้สึกที่ปลอดภัย ฟาเบียนเห็นฉากนั้นแล้วยักไหล่ยิ้ม ๆ “ภารกิจเสร็จสมบูรณ์” จากนั้นเขาก็หมุนตัวเพื่อจะออกจากห้องไป ทว่าเมื่อสังเกตเห็นว่าสื่อมวลชนและตำรวจยังอยู่แถวนั้น ฟาเบียนก็จงใจทำหน้าตาไม่พอใจและโพล่งออกมาดัง ๆ ว่า “บ้าเอ๊ย ลืมเรื่องความปลอดภัยไปเลย เดี๋ยวแวะร้านสะดวกซื้อก่อนก็แล้วกัน” เขามีตะโกนบอกเ

Klik untuk menyalin tautan

Unduh aplikasi Webfic untuk membuka konten yang lebih menarik

Nyalakan kamera ponsel untuk memindai, atau salin tautan dan buka di browser seluler Anda

© Webfic, hak cipta dilindungi Undang-undang

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.