บทที่ 25

เมื่อเอวาได้ยินดังนั้นเธอก็เริ่มกังวล “มาเดลีน ครอว์ฟอร์ด นี่เธอกำลังพูดเหลวไหลอะไร” “ฉันพูดจริง” มาเดลีน ยิ้มเบา ๆ เธอทอดสายตามองไปที่มหาสมุทรสีฟ้าตรงหน้าและความทรงจำที่สวยงามก็ปรากฏขึ้นในหัวของเธออีกครั้ง “นี่คือจุดที่เจเรมี่และฉันให้คำมั่นสัญญาว่าเราจะรักกัน” เธอกล่าวก่อนจะกลับลำเรือตัวเองอย่างรวดเร็ว “มันคือจุดเริ่มต้นของความรักข้างเดียวของฉัน” เอวาชะงักทันที จากนั้นสมองของเธอก็จดบันทึกเรื่องราวที่เธอได้รับฟัง “ถ้างั้น นี่คือสถานที่ ที่เธอและเขาพบกันครั้งแรก” มาเดลีน พยักหน้าก่อนจะปิดเปลือกตาลง แสงแดดส่องลงมาที่ใบหน้ากลมมนต์ที่มีแต่กระดูก “ตอนนั้นเขาบอกฉันว่า ‘ลินน์นี่ เมื่อเราโตขึ้นฉันจะพาเธอไปเป็นเจ้าสาวของฉัน’” มาเดลีนพูดก่อนจะค่อย ๆ ลืมตาขึ้นมาอีกครั้ง ไม่นานนักน้ำตาจากดวงตาคู่สวยได้ล่วงหล่นบนแก้ม อย่างเงียบ ๆ เอวาโกรธมาก “ผู้ชายทุกคนบนโลกนี้เป็นคนโกหก! เจเรมี่ รู้วิธีโกหกเด็กผู้หญิงตั้งแต่อายุยังน้อย เธอตกหลุมพรางของเขาเข้าจัง ๆ!” “ใช่ ฉันคิดว่าเขาจริงใจ ไม่เพียงแค่คิดแค่นั้น แต่ฉันยังคิดว่าเขาจริงจังด้วย” “แมดดี้ยอมแพ้เถอะนะ ผู้ชายคนนั้นไม่มีอะไรไม่คุ้มค่ากับความรักขอ