บทที่ 530

ก่อนที่เธอจะได้สัมผัสเมเดลีน เธอก็ถูกกำราบโดยผู้คุม ถึงอย่างนั้นเมเรดิธก็ไม่ได้หยุดตะโกน เธอบ้าคลั่ง และยิ่งประสาทเสียเข้าไปใหญ่ “ฉันจะไม่ยอมให้แกกับเจเรมี่ได้ครองคู่กัน! ฉันจะไม่ปล่อยให้แกได้ทำสิ่งที่แกปรารถนา เมเดลีน!” “เจเรมี่เป็นของฉัน เขาเป็นของฉัน! เมเดลีน แกเป็นใครถึงกล้ามาขโมยคนของฉัน? ทำไมผู้หญิงอย่างแกถึงได้ครอบครองหัวใจของเจเรมี่มา 18 ปี? แกกล้าดียังไง?!” 18 ปี… คำพูดที่เมเรดิธตะโกนออกมาอย่างรวดเร็ว ทำให้เมเดลีนหัวใจเต้นแรง ก่อนที่เธอจะได้คิดอย่างลึกซึ้งเกี่ยวกับเรื่องนี้ เมเรดิธก็ยังคงตะโกนต่อไปอย่างบ้าคลั่ง “นางแพศยา! แกมันสารเลว! ถ้าไม่ใช่เพราะแก คนที่เจเรมี่จะตกหลุมรักตั้งแต่แรกเจอ ในวันแรกของการเรียนมหาวิทยาลัยมันจะเป็นฉัน! แกแกล้งทำเป็นชนกับเจเรมี่ เพื่อจะเรียกร้องความสนใจจากเขา! เป็นเพราะแก เจเรมี่ถึงไม่สนใจจดหมายรักที่ฉันเขียนถึงเขา!” ‘ก่อนที่เมเรดิธจะปลอมตัวเป็นฉัน เธอเคยเขียนจดหมายรักถึงเจเรมี่?’ เมเดลีนรู้สึกประหลาดใจ เธอมองเห็นร่องรอยของความโศกเศร้าบนใบหน้าของเมเรดิธ “แต่หลังจากที่ฉันบอกว่า ฉันคือสาวน้อยที่เขาเจอในตอนนั้น เจเรมี่ก็มีท่าทางเปลี่ยนไปอย่า