บทที่ 552

เจเรมี่รู้สึกราวกับว่าเขากำลังจะเป็นบ้า และในตอนนี้ความสงบตั้งแต่แรกของเขาก็กำลังถูกโยนทิ้งออกไปนอกหน้าต่าง เขากอดเมเดลีนเหมือนคนบ้าและยังคงยืนกรานว่า “ไม่นะ ลินนี่! เธอไม่ได้รักเฟลิเป้ เธอรักฉัน! ตั้งแต่ครั้งแรกที่เราพบกันตอนเด็ก ๆ ฉันเป็นผู้ชายคนเดียวที่อยู่ในใจของเธอ!” เมเดลีนผลักเขาออกไปอย่างแรง “ปล่อยฉันนะ เจเรมี่! ฉันไม่เคยตกหลุมรักไอ้คนขี้ขลาดและเลือดเย็นอย่างนาย! ปล่อยฉัน!” วื้ดดด! ม่านของห้องลองเสื้อผ้าได้ถูกเปิดออกอย่างกะทันหัน เมื่อเอวาและเอโลอิสได้ยินเสียง พวกเธอก็รีบเข้ามา และเมื่อเห็นเจเรมี่โอบเมเดลีนอยู่ ทันใดนั้นพวกเธอก็รีบเปิดม่าน แล้วเอวาก็รีบเข้าไปเพื่อดึงเขาออกไปในทันที “เจเรมี่ ไอ้คนถ่มถุย! นายมาทำอะไรที่นี่? ปล่อยแมดดี้เดี๋ยวนี้ ปล่อยเธอ!” เอวาตวาดเขาและผลักเจเรมี่ออกไปด้วยสุดกำลังที่มี “ไอ้คนขยะ! เมื่อไหร่นายจะเลิกทรมานแมดดี้สักที!” เจเรมี่ตะลึงกับการดุของเอวา ‘ทรมาน’ เขาทรมานเธอเหรอ? ไม่นะ เขาสัญญาไว้ว่าจะไม่ทรมานเธอ เมื่อเอวาเห็นว่าเจเรมี่อยู่ในความรู้สึกที่สับสนมึนงง เธอก็ผลักเขาออกไปและปกป้องเมเดลีนไว้ข้าง ๆ เธอ “แมดดี้ เธอไม่เป็นไรใช่ไหม? ทำไมไ