บทที่ 674

ดวงตาอันงดงามของเมเดลีนเหลือบขึ้นเล็กน้อยในขณะที่ชำเลืองมองเฟลิซิตี้ซึ่งกำลังยิ้มอย่างภูมิใจ “คุณวอล์คเกอร์ สินะคะ? ฉันก็พูดแบบนี้ตลอดแหละค่ะ ถ้าคุณไม่ชอบวิธีที่ฉันพูด คุณก็เลือกที่จะไม่ต้องฟังฉันได้นี่คะ อีกอย่างคุณบอกเองว่าฉันเป็นภรรยาเก่าของเจเรมี่ ดังนั้น ถ้าฉันเป็นภรรยาเก่าของเขา ทำไมฉันต้องพูดดีกับแม่ผัวเก่าด้วยล่ะคะ?” “...” เฟลิซิตี้คาดไม่ถึงว่าเมเดลีนจะกล้าต่อปากต่อคำถึงขนาดนี้ เธอเงียบไปชั่วครู่และทำได้เพียงมองหน้าเมเดลีนด้วยสีหน้าที่บ่งบอกความรู้สึกหมดหนทางจะต่อกรและเจ็บปวด คาเลนไม่ต้องการอับอายต่อหน้าเฟลิซิตี้ เธอจึงยกมือขึ้นหวังจะตบสั่งสอนเมเดลีน อย่างไรก็ตาม ตอนที่เธอง้างมือขึ้นหวังจะตบ เจเรมี่พลันพูดขึ้น “คุณพยายามจะทำอะไรกันแน่?” เฟลิซิตี้คิดว่าเมเดลีนกำลังจะถูกตบ และคาดไม่ถึงว่าเจเรมี่จะปรากฏตัวออกมากระทันหันแบบนี้ “คุณมอนต์โกเมอรี มาที่นี่เพื่อพบผมเหรอ?” เขาเอ่ยถามเมเดลีน เมเดลีนมองหน้าเขา “ใช่ค่ะ” ดูเหมือนว่าเจเรมี่จะชะงักได้ชั่วครู่ก่อนที่จะพูดขึ้นอย่างไม่มีอะไรเกิดขึ้น “ถ้าผมจำไม่ผิด คุณบอกว่าพวกเราจะไม่เจอหน้ากันอีกแล้วนี่ครับ คุณมอนต์โกเมอรี” “ถ้าฉันจำไม่ผ