บทที่ 704

เมเดลีนดึงมือเธอออกจากเขา “เฟลิเป้ ฉันต้องไปแล้ว” “เอวลีน” “ไว้พรุ่งนี้ฉันจะมาหาคุณนะ นอนหลับฝันดี หยุดคิดมากได้แล้ว” เมเดลีนหันหลังเดินจากไป ในช่วงเวลาที่มือของเฟลิเป้นั้นว่างเปล่า เขารู้สึกว่าหัวใจของเขาก็ว่างเปล่าด้วยเช่นกัน หลังจากที่ร่างของเมเดลีนหลุดพ้นจากสายตาของเขาแล้ว เฟลิเป้ก็นั่งตัวตรง ในขณะที่ความมืดมิดครอบงำดวงตาของเขาทันที เขาแสร้งทำเป็นเมาและอ่อนแอ เพียงเพื่อที่เขาจะได้สัมผัสกับความกังวลและความห่วงใยจากเธอ แต่ว่าเธอเดินจากไปโดยไม่หันหลังกลับมา เธอไม่มีความปรารถนาใด ๆ กับเขาทั้งนั้น อุณหภูมิในห้องลดลงเนื่องจากความเยือกเย็นที่แผ่ออกมาจากร่างกายของเขา ในขณะนี้เขาได้ยินเสียงฝีเท้าจากนอกประตู เฟลิเป้เงยหน้าขึ้นด้วยความคาดหวัง แต่เขากลับเห็นเคธี่เดินถือแก้วเข้ามาหาเขา “ออกไป” เฟลิเป้ไล่เธอออกไปอย่างใจร้อน แต่ถึงอย่างไรเคธี่ก็ยังคงเดินไปหาเขาด้วยรอยยิ้ม “คุณดื่มแอลกอฮอล์เยอะมาก ชานี้จะช่วยกำจัดแอลกอฮอล์ในระบบร่างกายของคุณ ดังนั้นดื่ม..." “ฉันบอกให้ออกไป” เฟลิเป้มองเธออย่างเยือกเย็น “อย่าให้ฉันต้องพูดซ้ำเป็นครั้งที่สาม” เคธี่มองเฟลิเป้ด้วยความหวาดกลัวพร้อมด้วยสายตาที