บทที่ 710

อีวอนเริ่มส่งเสียงเอะอะโวยวายราวกับว่าเธอถูกผีสิง เมื่อเห็นเมเรดิธเลือดออกด้วยความเจ็บปวด เมเรดิธกัดฟันและจ้องมาที่เธอด้วยความโกรธ “นังโรคจิต! แก… ซี้ด!” อีวอนแทงเธออีกครั้งและมี 'รอยกากบาท' เปื้อนเลือดปรากฏบนใบหน้าของเมเรดิธ เลือดอุ่น ๆ เริ่มไหลออกจากบาดแผลของเธอ เมเรดิธรู้สึกเจ็บปวดอย่างสุดขีด เธออยากจะต่อสู้ แต่ทำไม่ได้เพราะเธอถูกมัดไว้ จากนั้น เธอเห็นอีวอนน์หยิบไฟแช็กออกมา เมเรดิธเริ่มตื่นตระหนก เธอสัมผัสได้ว่าอีวอนน์เกลียดเมเดลีนเข้ากระดูก ผู้หญิงบ้าคนนี้คิดว่าเธอคือเมเดลีน และกำลังล้างแค้นผิดคนอยู่! “กะ แกกำลังทำอะไรนะ? แกกำลังพยายามทำอะไรนังโรคจิต?” นัยน์ตาของอีวอนน์ดุดันเหมือนจะฆ่าคนได้ เมื่อเธอเดินไปที่รถพร้อมกับไฟแช็ค ลิเลียนกำลังกรีดร้องหาแม่ของเธอที่หน้าต่าง “เมเดลีน ฉันจะให้แกดูมารหัวขนของแกตายไปต่อหน้าต่อตาแก!” เธอพยายามจะฆ่ากับเด็กคนนั้น ดังนั้นเมเรดิธจึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก จากนั้นเธอก็พูดอย่างไม่ใส่ใจว่า “ทำสิ ฉันบอกแกแล้วว่าฉันไม่ใช่เมเดลีน แม้ว่าแกจะบดขยี้เด็กนั้นให้เป็นผง ฉันก็ไม่สนหรอก! โอ๊ย!" เธอออกแรงมากเกินไปเมื่อพูด บาดแผลบนใบหน้าของเธอจึงเปิดออก แล