บทที่ 715

เมเดลีนตกตะลึงเพราะไม่คาดไม่ถึงเขาจะจูบเธอเช่นนี้ เธอต้องการจะผลักเขาออกไป เขากลับกอดรัดเธอแน่นยิ่งขึ้น โคโลญกลิ่นไม้ซีดาร์อ่อน ๆ โชยไปเตะจมูกและไหลลงไปยังหัวใจของเธอ ราวกับว่ากลิ่นโคโลญนั้นมีมนต์สะกดบางอย่างแฝงอยู่ด้วย เมเดลีนลืมตามองใบหน้าของชายหนุ่มที่หลับตาและกำลังจูบเธออย่างดื่มด่ำ เธอกะพริบตาและขนตาของเธอพริวสะไหวไปตามแรงขยับนั้น จากนั้นมือของเธอก็ประสานเข้ากับมือของเขา เจเรมี่ปลื้มปีติเป็นที่สุดเมื่อรู้สึกได้ว่าเมเดลีนต่อต้านเขาน้อยลงเรื่อย ๆ เขาจูบลงไปยังริมฝีปากของเธอและถอนริมฝีปากกลับคืนมา ดวงตาที่เรียวเล็กและลุ่มลึกของเขามองเข้าไปภายในดวงตาของเธอ จากนั้นเขาจึงเอ่ยขึ้น “ลินนี่ เรามาเริ่มต้นกันใหม่เพื่อความสุขของเด็กน้อยทั้งสองนะ โอเคไหม?” “แม่ครับ พ่อครับ กำลังทำอะไรกันอยู่น่ะครับ? เจเรมี่กำลังรอคำตอบจากเมเดลีนอย่างเป็นกังวล เมื่อได้ยินเสียงของเด็กน้อยที่เจือปนไปด้วยความสงสัยดังขึ้นหน้าประตู เมเดลีนผลักเจเรมี่ออกไปและลุกขึ้นมานั่งตัวตรง หัวใจของเธอเต้นดังราวกับว่ามันจะระเบิดออกมาจากทรวงอก และตอนนั้นสีแดงระเรื่อก็ได้เริ่มแต่งแต้มลงบนแก้มของเธอไปทั่ว “แจ็ค แม่มีเรื่องต