บทที่ 725

เมื่อได้ยินเช่นนั้น เมเดลีนก็รู้สึกได้ถึงความเจ็บปวดแสนสาหัส ดวงตาของเธอว่างเปล่าและเธอทรุดตัวล้มลงไปยังด้านหนึ่งอย่างหมดแรงจะมีชีวิตต่อ “ลินนี่!” เจเรมี่วิ่งเข้ามาพยุงร่างกายของเมเดลีนที่เป็นลมล้มไป เวลาเดียวกันนั้น สภาพของเขาก็ไม่ต่างกับเมเดลีน ความเจ็บปวดถาโถมเข้าใส่จนทำให้เขารู้สึกแน่นหน้าอกหายใจไม่ออก ลูกสาวของเขา ลูกสาวของเขากับเมเดลีนจากไปแล้วจริงหรือ? ขณะที่กำลังพยุงร่างกายของเมเดลีน เวลาเดียวกันนั้น เจเรมี่ก็ได้สูญเสียทุกประสาทสัมผัสไปแล้วสิ้น ร่างกายของเขาจมปลักอยู่กับความหนาวเหน็บที่พัดผ่าน “คุณคะ คุณ คุณกำลังพูดเรื่องอะไรอยู่? หลานสาวของฉันไม่มีสัญญาณชีพแล้วอย่างนั้นเหรอ?” เอโลอิสเอ่ยถามอย่างไม่เชื่อสิ่งที่ได้ยิน เจ้าหน้าที่ตำรวจพยักหน้าตอบรับด้วยท่าทีเสียใจ “ครับ เด็กน้อยเสียชีวิตแล้ว” “ไม่!” เอโลอิสและฌอนทำใจยอมรับข่าวร้ายครั้งนี้ไม่ได้ อีกด้านหนึ่ง ข่าวร้ายครั้งนี้ลบเลือนความสง่างามและความสงบนิ่งบนใบหน้าของเฟลิเป้ออกไป “คุณสืบสวนเรื่องราวทั้งหมดแล้วใช่ไหม? ลูกสาวผมจะตายแบบนี้ได้ยังไงกัน?” เจเรมี่จ้องมองไปยังใบหน้าของเฟลิเป้ เขาไม่ต้องที่จะโต้เถียงกับเขาว่าใครเป็