บทที่ 86

มาเดลีนไอออกมาโดยที่ไม่ทันได้ตั้งตัว เธอรีบเอื้อมมือไปดึงกระดาษทิชชู่ออกเพื่อซับเลือด เธอแทบคลั่ง เพราะเธอเองไม่รู้ว่าทำไมเธอถึงอาเจียนเป็นเลือด ถึงอย่างนั้น เธอไม่ต้องการให้เจเรมี่เห็นสิ่งนี้ “มาเดลีน! ฉันไม่สนว่าเธอจะไม่อยากกินมันแค่ไหน แต่ทำไมเธอถึงทำให้อาหารของฉันมัวหมองเช่นนี้” คุณหญิงวิทแมนไม่ทันได้สังเกตว่ามีเลือดปนในแกงมาเดลีนที่อาเจียนออกมา เธอชี้ไปที่มาเดลีนและกรีดร้องด้วยความโกรธ “บอกฉันก่อนที่เธอจะมาที่นี่ในครั้งต่อไปเพื่อที่ฉันจะได้ไม่โผล่มาที่นี่! ฉันไม่อยากเจอเธออีกแม้แต่ครั้งเดียว!” “อย่าโกรธไปเลยนะคะ คุณหญิงวิทแมน” เมเรดิธวิ่งเข้่าไปอย่างรวดเร็วเพื่อปลอบประโลมเธอ เเต่แล้ว หล่อนไม่ลืมที่จะมองกลับไปที่มาเดลีนก่อนจะส่งยิ้มเยาะให้เธอ หล่อนเห็นอย่างชัดเจนว่ามาเดลีนกำลังกระอักเลือด หล่อนรู้ดีว่ามาเดลีนไม่สามารถผ่าตัดเนื้องอกของเธอในการรักษาได้ อายุขัยของเธอจะสั้นลงถ้าเธอกินอาหารที่ทำให้เกิดอาการดังกล่าวในตอนนี้ ถ้ามาเดลีนเสียชีวิต โอกาสที่คนอย่างหล่อนจะได้เป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายก็จะมาถึง “เธอพยายามที่จะผลักไสผมออกไปจากชีวิตใช่ไหม?” เจเรมี่คำรามอย่างโกรธเกรี้ยวข้