บทที่ 926

ชายคนนั้นขมวดคิ้วสวยด้วยความอึดอัดใจ เมื่อเมเดลีนจับมือของเขาแรงขึ้น เขาก็สะบัดเธอออกอย่างรุนแรง เสียงทุ้มต่ำน่าดึงดูดของเขาฟังดูเย็นเยือกมาก “เธอพยายามที่จะให้ฉันสนใจด้วยการทำตัวแบบนี้ใช่ไหม? ฉันไม่สนใจผู้หญิงท้องหรอกนะ เพราะฉะนั้น เลิกตามฉันได้แล้ว” เมื่อฝ่ามือของเมเดลีนว่างเปล่าอีกครั้ง หัวใจของเธอก็ดูเหมือนจะทำตามนั้นและกลวงออก เธอไม่อยากเชื่อว่าเธอกำลังมองชายคนนั้นที่ไม่รู้จักเธอ มันชัดเจนว่าเขาเริ่มไม่ชอบเธอ เธอไม่แน่ใจว่าควรจะมีความสุขหรือเศร้ามากกว่า เธอควรจะรู้สึกมีความสุข อย่าลืมว่า เขายังมีชีวิตอยู่ ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับเธอมากไปกว่าเขายังมีชีวิตและอยู่ดี เมเดลีนบอกกับตัวเองแบบนั้นและตามเขาไป “เจเรมี่ วิทแมน อย่าไปนะ” เมื่อเขาถูกเมเดลีนหยุดอีกครั้ง ความรู้สึกไม่พอใจก็ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของเขา “ถ้าเธอยังตื๊อฉันอีก ฉันจะทำให้เธอเสียใจอย่างแน่นอน” เขาเตือน เมเดลีนมองชายที่มีสายตาเย็นชาคนนั้นด้วยแววตาที่เป็นทุกข์ “เจเรมี่ ฉันรู้ว่าต้องมีเหตุผลบางอย่างที่คุณทำตัวแบบนี้ ถ้าคุณไปกับฉัน ฉันจะพิสูจน์กับคุณว่าเราเป็นอะไรกัน” เธอจับมือของเขาไว้และอยากที่จะเดินออกไปกับเขา แต่ในต