บทที่ 1003

ทหารสวมชุดของค่ายพร้อมกับดาบที่ห้อยอยู่ที่เอวของพวกเขา เหล่าทหารเดินออกมาจากรถหุ้มเกราะ ด้วยท่าทีราวกับว่ากำลังจะไปทำสงคราม สายตาของพวกเขาแหลมคมดุจเหยี่ยว เพียงแค่สบสายตาของพวกเขาก็สามารถทำให้ทุกคนกลัวได้ ทหารจากค่ายศัสตราวุธเกือบพันนายได้ซ่อนตัวอยู่ในเงามืด พวกเขาบางคนได้ล้อมปิดกั้นประตูด้านหลังของคฤหาสน์ไนน์แล้ว ในขณะที่บางกลุ่มถอยกลับไปหลายร้อยไมล์เพื่อสอดส่องสถานการณ์จากไกล ๆ ทุก ๆ ก้าวของพวกเขารอบคอบราวกับว่าการทำเช่นนี้เป็นสัญชาตญาณโดยธรรมชาติของพวกเขา คนร้อยคนยืนเรียงเป็นแถวตรงและเริ่มก้าวเดินตรงมาข้างหน้า ผู้นำการ์ด ผู้ที่ก่อนหน้านี้อวดดีอย่างมาก แต่ตอนนี้เขากลับกำลังตะลึง เขาพอมีความรู้อยู่บ้างและพอนึกออกว่าคนเหล่านี้เป็นใคร นี่เป็นหนึ่งในกองทัพที่แข็งแกร่งที่สุดในประเทศ H ค่ายศัสตราวุธนั้นเอง! เขาไม่กล้าพูดเรื่องไร้สาระต่ออีกแล้ว ขาของเขาอ่อนปวกเปียกและทรุดลงกับพื้นทันที ตุ้บ ตุ้บ ตุ้บ! การ์ดคนอื่น ๆ ทำตามทันที พวกเขาโยนอาวุธของพวกเขาทิ้งและเอามือของพวกเขาไขว้หลัง ‘นี่มันเรื่องตลกเหรอ?’ ‘ค่ายศัสตราวุธที่เป็นตำนานอยู่ที่นี่เหรอ?’ ไทสันเปล่งเสียงออกมาดัง “คุณกล้าด