บทที่ 184

เลียมปรบมือส่งสัญญาณ ทีวีในห้องโถงแข่งขันเปิดขึ้นและฉายภาพเชนและโรซาลีที่ทั้งคู่ผูกติดกับเก้าอี้ ไม่ได้ยินเสียงของเชนแต่ศีรษะของเขาก็มีเลือดไหลออกมาอย่างมาก ดูเหมือนว่าเขาจะโดนลูกน้องของเลียมทุบทีทำร้ายด้วยท่อนเหล็ก "มิสเตอร์ไนส์เวลล์เป็นผู้อาวุโสของตระกูลไนส์เวลล์ แกกล้าแตะต้องเขาได้ยังไง?” ฮาร์วีย์มองไปที่ทีวีด้วยความไม่อยากจะเชื่อ เลียมทำตัวอุกอาจเกินไป เขาไม่รู้ว่าเชนเป็นผู้ชายแบบไหน? ถ้าเขาทำให้เชนขุ่นเคือง ตระกูลไนสส์เวลล์สามารถเข้ามาจัดการฆ่าเขาได้อย่างง่ายดาย “ทำไมฉันจะทำไม่ได้? ไม่เพียงแต่ฉันจะฆ่าเขา ฉันยังจะพาผู้หญิงคนนั้นไปขึ้นเตียงของฉันด้วย ถ้าฉันได้เธอสมใจแล้ว ฉันจะให้คนของฉันไปทิ้งเธอในตรอกที่ไหนสักแห่ง ใครจะรู้ว่าฉันคือคนทำ?” เลียมหัวเราะอย่างเย็นชา “ฉันจะให้แกเลือก ถ้าแกอยากให้พวกเขามีชีวิตอยู่ก็ยอมจำนนซะ ถ้าแกไม่ทำ ฉันจะให้แกดูพวกเขาตายต่อหน้า ผู้หญิงคนนั้นคือคนรักของแกใช่ไหม?” เลียมยังคงหัวเราะอย่างมั่นใจ ฮาร์วีย์หายใจเข้าลึก ๆ และขมวดคิ้ว “เลียม มันเป็นปัญหาระหว่างแกกับฉัน ทำไมแกต้องลากคนอื่นมายุ่งเกี่ยวด้วย? เงื่อนไขของแกที่ปล่อยพวกเขาคืออะไร? ผู้อาวุโสไนส์เวลล