บทที่ 196

“ผมชื่อฮาร์วีย์ ยอร์ก” ฮาร์วีย์ยิ้มเล็กน้อยและแนะนำตัวเองอย่างเรียบง่าย เอลล่าไม่คิดอะไร จากนั้นเธอก็พูดเบา ๆ ว่า “มิสเตอร์ยอร์ก คุณควรออกไปจากที่นี่ ยูเลียนเป็นรองประธานของโรงพยาบาล บางครั้งเขาอาจจะทำตัวลับ ๆ กับท่านประธานแม้ว่าดูเหมือนว่าเขาจะเคารพเขาต่อหน้าคนอื่น ๆ ก็ตาม นอกจากนี้เขายังรู้จักคนที่ร่ำรวยและมีอิทธิพลมากมาย แม้ว่าคุณจะร่ำรวย แต่คุณก็ไม่สามารถทำให้พวกเขาขุ่นเคืองได้” เมื่อพูดสิ่งเหล่านั้นเอลล่าก็กังวล ‘เป็นเพราะฉันวันนี้ทำให้ฮาร์วีย์มีต้องเจอปัญหา พี่ชายของเขายังอยู่ที่นี่กำลังรักษาตัวในโรงพยาบาลแห่งนี้ เป็นไปไม่ได้แน่นอนที่จะแก้ไขเรื่องนี้ด้วยวิธีทางที่ดี’ นอกจากนี้เธอคงไม่สามารถทำงานในโรงพยาบาลนี้ได้อีกแล้ว ไม่เป็นไรเพราะเธอไม่กังวลว่าจะหางานไม่ได้ แต่เธอเป็นห่วงคนไข้ที่นี่ “ไม่ต้องกังวล ไม่ใช่เรื่องใหญ่ ผมสามารถแก้ปัญหานี้ได้” ฮาร์วีย์ยิ้มและปลอบใจเอลล่า เอลล่าตะลึงไปชั่วขณะและเธอก็ไม่พูดอะไรอีก เธอไม่รู้ว่าทำไมฮาร์วีย์ถึงพูดแบบนั้น แต่เธอก็รู้สึกว่าตัวเองเชื่อใจเขาอย่างไม่มีเหตุผล ในขณะนั้นยูเลียนกำลังจะโทรออก แต่ก่อนที่เขาจะทำเช่นนั้นพวกเขาได้ยินเสียงฝีเท้าใก