บทที่ 3542

ขณะที่ฮาร์วีย์ง่วนอยู่กับการตบเจฟฟ์อย่างไม่ลดละ... บอดี้การ์ดของตระกูลบาวเออร์ก็พุ่งไปข้างหน้าอย่างกล้าหาญขณะที่เขาปลดเซฟตี้ปืนออก “แก ไอ้สารเลว!” เขาตะโกนอย่างดุเดือดขณะชี้ไปที่ฮาร์วีย์ “แกกล้าพูดแบบนั้นกับนายน้อยได้ยังไง! อะไรทำให้นายกล้าขนาดนั้น! “แกไม่เพียงแต่ใส่ร้ายนายน้อยบาวเออร์ในสิ่งที่เขาไม่ได้ทำ แต่ยังทำให้เขาต้องอับอายขายหน้าทุกคนด้วย! “การที่เขาไม่ทำอะไรแก ก็ถือว่านายน้อยบาวเออร์ใจกว้างมากพอแล้ว! “แต่ฉันจะไม่ยอมให้แกทำแบบนี้ต่อหน้าเขาอีก ไม่ว่ายังไงก็ตาม!” ไม่แปลกที่เหล่าบอดี้การ์ดจะรู้สึกโกรธแค้นฮาร์วีย์เช่นนี้ เขาโบกปืนไปรอบ ๆ อย่างองอาจ “แน่จริงก็เข้ามาหาฉันสิ!” “ไม่อย่างนั้น ฉันจะฆ่านายให้ตายเลย!” ฮาร์วีย์ยิ้มให้บอดี้การ์ด ปัง! เขาขยับปืนที่อยู่บนหัวของเจฟฟ์อย่างรวดเร็วแล้วเหนี่ยวไกปืน “อ๊าก!” บอดี้การ์ดกรีดร้องด้วยความเจ็บปวดก่อนจะล้มตัวลงนอนกับพื้นและยกมือขึ้นกุมบริเวณที่บาดเจ็บเอาไว้ อาวุธปืนของเขาถูกกระสุนปืนของฮาร์วีย์พังจนย่อยยับ เขาทำอะไรไม่ได้นอกจากต้องนอนตัวสั่นบนพื้น ใบหน้าของเขาซีดราวกับกระดาษ เขาไม่คิดเลยว่าฮาร์วีย์จะกล้าลงมืออย่างไม่ลังเล