บทที่ 3676

“ใครบอกเธอว่าฉันสู้ไม่ได้! “ฉันไม่จำเป็นต้องกินอะไรเพื่อเพิ่มความแข็งแกร่งหรอกนะ!” ฮาร์วีย์ไม่รู้จะสรรหาถ้อยคำอะไรมาพูดได้ในขณะที่เอามือลูบขมับ “ก่อนอื่นเลย…ที่ฉันไม่ได้ต่อสู้ก็เพราะมีคนล้อมรอบตัวฉันอยู่มากเกินไป! “ถ้ามีศัตรูซ่อนตัวอยู่ท่ามกลางฝูงชน หลงเหมินและโกลด์เด้น พาเลซก็คงจะต้องทำสงครามกันจริง ๆ เมื่อพวกนั้นตัดสินใจที่จะยั่วยุเรา! “ประการที่สอง…ฉันกำลังพยายามทำให้เธอเข้าใจอะไรบางอย่าง! “นี่ไม่เกี่ยวกับการต่อสู้เลย! ความสัมพันธ์ก็มีความสำคัญเหมือนกัน! “ก่อนที่ผู้คนจะทะเลาะกันในหนัง เธอคิดไหมว่าทำไมตัวละครหลักถึงต้องถามชื่อคนอื่นก่อนเสมอ? “คำตอบนั้นง่ายมาก ก็เพราะพวกเขาต้องการรู้ว่าพวกเขาสามารถสู้กับคู่ต่อสู้ได้ไหม! “ถ้าคู่ต่อสู้มีภูมิหลังและการสนับสนุนมากมาย ถึงแม้ตัวละครหลักจะชนะได้ก็ไม่ใช่เรื่องสำคัญ! "ลองคิดดูสิ ตัวละครหลักมักจะมาจากองค์กรที่มีชื่อเสียงเสมอ! ใคร ๆ ต่างก็ให้ความเคารพยำเกรงพวกเขา! “เราไม่สามารถใช้หมัดพูดแทนเราได้เสมอไปหรอกใช่ไหม? “ถ้าเป็นแบบนั้น คงจะเหนื่อยน่าดู!” เด็กทั้งสามคนทำหน้าเหมือนกับว่าพวกเขาตระหนักถึงอะไรบางอย่างได้ แต่พวกเขายังคงไม่เชื่อเ