บทที่ 3780

"พอได้แล้ว! เธอคิดว่าคุณมีสิทธิ์จะพูดได้รึไง?” เดนร้องบอกแล้วก้าวเท้าไปข้างหน้า “เธอเอามารยาทไปเก็บไว้ที่ไหน? “เธอลืมทุกอย่างที่ฉันสอนไปหมดแล้วเหรอ? “หัวหน้าตอร์เรสจะไม่กล้าต่อสู้กับเราเพื่อชิงห้องวิมานฟ้า ถ้าเราพูดออกไปอย่างนั้น! “แต่ยังไงก็ตามเธอไม่จำเป็นต้องพูดแบบนั้น! “หัวหน้าตอร์เรสจะรู้สึกยังไงกับเรื่องนี้! “เธอควรไตร่ตรองในเรื่องนี้เมื่อเรากลับไป!” หลังจากดุเลขาแล้วเดนก็มองไปที่โคลตันพร้อมกับยิ้มให้เล็ก ๆ “ขอโทษนะครับคุณโคลตัน เลขาของผมพูดขวานผ่าซากไปหน่อย โปรดอย่าถือสาเธอเลย!” จากนั้นเขาก็จ้องมองเลขาอย่างเย็นชา “เธอยังไม่ขอโทษอีกเหรอ?” เลขาคนนั้นเอามือกอดอกหลังจากได้ยินคำพูดเหล่านั้น “ฉันขอโทษค่ะ หัวหน้าตอร์เรส” "ไม่เป็นไร ไม่ต้องกังวลในเรื่องนี้หรอกนะ “ไม่ใช่ความผิดของคุณหรอกที่ถูกสอนมาไม่ดี เพราะท้ายที่สุดแล้วปากสกปรก ๆ ก็ไม่สามารถเอ่ยคำสุภาพ ๆ ออกมาได้หรอก “แน่นอนว่าคุณจะไม่รู้ว่าจะต้องประพฤติตัวยังไงในเมื่อคุณใช้ชีวิตอยู่ในท่อน้ำใต้ดินมาตลอดชีวิต” ใบหน้าของโคลตันเรียบเฉย เขาดูสงบนิ่งอย่างมาก หลังจากนั่งอยู่ในตำแหน่งสำคัญเช่นนี้มาหลายปี เขาจึงไม่กลัวคำพูดเพี