บทที่ 4033

"อย่างนั้นเหรอ? ผมกลัวจังเลย" ฮาร์วีย์ตอบ “แกก็ควรจะต้องกลัวอยู่หรอกนะ!” คุณย่าคอบบ์ดูออกเลยว่าฮาร์วีย์ก็แค่ล้อเลียนเธอ แต่เธอก็ยังรู้สึกมั่นใจอยู่ดี “ที่สำคัญกว่านั้นก็คือวันนี้เป็นวันหมั้นหมายของนายน้อยจอห์นด้วย! “ถึงแม้ว่าแกกำลังจะก่อปัญหาใหญ่หลวงขึ้นมา แต่อย่างน้อยก็ควรรู้ขีดจำกัดของตนเองนะ! “แกรู้ไหมว่าจะต้องรับผลยังไงในการกระทำแบบนี้!” คุณย่าคอบบ์ชี้ไปที่อีเดนและวาเลรี่ “อย่าหาว่าฉันไม่ให้โอกาสแกนะฮาร์วีย์ “ฉันให้เวลาแกหนึ่งนาที! ปล่อยหลาน ๆ ของฉันเดี๋ยวนี้! “ไม่อย่างนั้นแกจะแย่แน่ถ้าทำให้นายน้อยจอห์นโกรธขึ้นมา! “ถูกต้องแล้วฮาร์วีย์! แกกล้าดียังไง?!” อีเดนอุทานอย่างเกรี้ยวกราดถึงแม้ความกลัวจะแวบเข้ามาให้หัวเขา “นายน้อยจอห์นจะไม่มีวันปล่อยแกจากเรื่องนี้แน่!” “คุณเป็นคนที่จ้างคนมาฆ่าผม ถ้าผมไม่มีทักษะในการต่อสู้แล้วล่ะก็ ผมก็คงตายไปแล้วใช่ไหม?” ฮาร์วีย์ตอบพร้อมกับยิ้มจาง ๆ “คุณคิดว่าคุณสามารถรอดพ้นความผิดได้ด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำเหรอ?” “แกบุกเข้ามาในเรือไดมอนด์ ครูซ แล้วมามีเรื่องกับตระกูลจอห์น! นี่ยังไม่พูดถึงเรืองที่แกกำลังทำผิดกฎหมายด้วยนะ!” ชายวัยกลางคนพุงใหญ่ก้า