บทที่ 4089

ฮาร์วีย์ยิ้มอย่างใจเย็น “จริงเหรอ?” เขาพูดในขณะที่ถือแหวนวงนั้นอยู่ “แกคิดว่าแหวนวงนี่มีราคาเป็นล้าน ๆ เลยเหรอ? “แต่สำหรับฉันแล้วนี่ดูเหมือนลูกแก้วเลยนะ" “ดูไอ้บ้านนอกคนนี้สิ! แกแยกไม่ออกเหรอว่าอะไรคือเพชรอะไรคือลูกแก้ว!” เวสตินจ้องมองฮาร์วีย์อย่างดูถูกเหยียดหยาม “เพชรเป็นสสารที่มีความแข็งแกร่งที่สุดในโลก! “มีแต่ความรักของฉันเท่านั้นที่เป็นอย่างนั้นได้...” “อย่างนั้นเหรอ?!” ก่อนที่เวสตินจะทันได้พูดจบ ฮาร์วีย์ก็รีบตัดบททันทีโดยบีบนิ้วเข้าหากันเบา ๆ มีเสียงแตกเกิดขึ้นดังลั่น แล้วเพชรเม็ดนั้นก็กลับกลายเป็นฝุ่นผง ก่อนจะปลิวออกไปจากนิ้วของฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์ยิ้มในขณะที่ดึงทิชชูเปียกออกมา “ความรักของแกทำได้แค่นี้เองเหรอ?” ฝูงชนต่างเงียบกริบ พวกเขาไม่รู้ว่าควรจะรู้สึกยังไงดีกับสิ่งที่พวกเขาเพิ่งเห็นกับตาตัวเอง โดยปกติแล้วเพชรจะไม่กลายเป็นฝุ่นผงแม้จะถูกทุบซ้ำแล้วซ้ำอีกก็ตาม 'เพชรเม็ดนั้นเป็นแค่ลูกแก้วจริง ๆ เหรอ?' 'แต่เขาก็ยังต้องมีความสามารถอันยอดเยี่ยมอยู่ดี ในการทำมันให้กลายเป็นฝุ่นผงได้!' ในขณะนั้นทุกคนต่างมองฮาร์วีย์ด้วยสายตาหวาดกลัว มีเพียงซีนเธียร์เท่านั้นที่ล่วงรู้ถึงค