บทที่ 4110

"ไม่ได้!” แมนดี้จ้องฮาร์วีย์เขม็ง “ถ้าคุณกล้าก็ลองดูสิ!” ฮาร์วีย์พูดอะไรไม่ออก เขาไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องกล้ำกลืนนมลงไปด้วยสีหน้าขมขื่น แมนดี้ยิ้มอย่างอบอุ่นหลังจากเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้าเธอ “อย่างนั้นแหละ “แล้วอีกอย่างหนึ่งนะ ไม่ต้องไปใส่ใจกับคำพูดของแม่ด้วย “ฉันจะจัดการกับหอการค้านิวเกตเอง “ท้ายที่สุดแล้วฉันยังมีตระกูลฌองอยู่กับฉัน แม้แต่ประตูสวรรค์ก็ยังต้องแสดงความเคารพต่อเราเลย “ถ้าถ้าคุณไปที่นั่นคุณก็จะโดนสับจนเละไม่มีชิ้นดี คุณจะไม่มีโอกาสได้กลับมาอีกเลย... “คุณไม่ใช่คู่ต่อสู้ของประตูสวรรค์ ไม่ว่าคุณจะเก่งกาจในเรื่องการต่อสู้ขนาดไหนก็ตาม “แค่พักอยู่ที่บ้านไปอีกสองสามวัน เราจะได้จดทะเบียนสมรสแน่หลังจากฉันจัดการกับเรื่องนี้แล้ว" หน้าของแมนดี้ดูแดงขึ้นเล็กน้อยในขณะที่เธอหันหลังกลับแล้วเดินจากไป ฮาร์วีย์ยิ้มเมื่อได้ยินคำพูดเหล่านั้น ในที่สุดเขาก็สัมผัสได้ถึงความมั่นใจในตัวแมนดี้ *** โดยไม่ได้สนใจคำแนะนำของแมนดี้กับซีนเธียร์เลย... ฮาร์วีย์มาถึงหอการค้านิวเกตตอนสิบโมงเช้าของวันรุ่งขึ้น สถานที่แห่งนี้ตั้งอยู่สุดถนนของเมืองเก่า รายล้อมไปด้วยอาคารรูปทรงโบราณ ตัวอาคาร