บทที่ 4127

"เปล่าซะหน่อย" ฮาร์วีย์ตอบ เขาไม่ได้คาดหวังว่าแมนดี้จะเอ่ยชื่อไคริขึ้นมา “เขาชื่อเคลแลนน่ะ" เขาพูดต่อแล้วส่ายหัว “เขาถามผมว่าเราเต็มใจที่เซ็นสัญญาหรือเปล่า “ผมเลยบอกให้เขาไปติดต่อกับฝ่ายกฎหมายของบริษัทแทน" แมนดี้รู้สึกโล่งใจเล็กน้อยเมื่อได้ยินคำตอบของเขา “ฉันจำได้แล้ว ที่เคลแลนให้ความเคารพคุณขนาดนั้นก็เป็นเพราะไคริช่วยพูดให้ใช่ไหม?” “ผมไม่ต้องให้เธอมาช่วยแก้ปัญหาเล็ก ๆ น้อย ๆ อย่างนี้หรอก" ฮาร์วีย์ตอบอย่างใจเย็น แมนดี้อยากจะพูดอะไรบางอย่างออกไป แต่สุดท้ายก็เงียบเสียงลง เธอคงเชื่อคำพูดของฮาร์วีย์ถ้าที่นี่เป็นฟลัตเวลล์, บัควู้ด, ฮ่องกง หรือมอร์ดู... แต่ที่โกลด์เด้น แซนด์แห่งนี้ คนที่ดูสงบเสงี่ยม มักจะมีความคิดชั่วร้ายเหลือเกิน ด้วยเหตุนี้เธอจึงไม่อาจเชื่อคำพูดของผู้ชายที่ไม่มีภูมิหลังในโกลด์เด้น แซด์นี้เลย เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากปลอบใจตัวเอง โดยบอกตัวเองว่าฮาร์วีย์คงมีวิธีของตัวเองในการจัดการเรื่องต่าง ๆ ที่นี่ แต่ถึงกระนั้นเธอก็อดที่จะปวดร้าวกับความรู้สึกหึงหวงที่เข้ามาเกาะกุมใจเธอไม่ได้ ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงอีวอนน์, เคท, เลสลี่ และผู้หญิงคนอื่น ๆ ที่ฮาร์วีย์เคยพบเจอ ช่า