บทที่ 442

“เขางั้นเหรอ?” ผู้อาวุโสซิมเมอร์สูดลมหายใจเข้าลึก ๆ เขาพูดต่อทันทีโดยไม่หยุดแม้แต่จังหวะเดียว “ลูกเขยอย่างเขาไม่สมควรได้รับโอกาสแบบนี้อย่างแน่นอน! การย้ายไปเริ่มต้นที่บัควู้ดเป็นเรื่องใหญ่!” “แต่ไซม่อนต้องไปกับเราด้วย และแมนดี้ด้วย ส่วนนายฮาร์วีย์ ฉันรู้สึกแย่กับแกด้วยจริง ๆ !” แซ็คพูดกับฮาร์วีย์ด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ย “เมียของแกและทุกคนจะย้ายไปอยู่ที่บัควู้ดและทิ้งแกไว้ที่นี่คนเดียว แกคงจะไม่อดตายใช่ไหม?” เมื่อเห็นว่าแซ็คทำตัวจองหองอวดดี ฮาร์วีย์ก็รู้สึกพูดไม่ออกกับสิ่งที่แซ็คเป็น คนปัญญาอ่อนอย่างแซ็คคงไม่เข้าใจว่าฮาร์วีย์สามารถกลับไปที่บัควู้ดได้ทุกเมื่อที่ต้องการ ก่อนที่แมนดี้จะพูดออกหน้าแทนฮาร์วีย์ ควินน์ก็ลุกขึ้นยืนและตะโกนว่า “ไม่ได้! ฮาร์วีย์ต้องไปที่บัควู้ดกักบเราด้วย!” ทุกคนมองที่ไปควินน์อย่างไม่เชื่อสายตา เธอเสียสติไปแล้วหรือ? เธออยู่พวกเดียวกับฮาร์วีย์หรือไง! ควินน์ไม่ได้ปิดบังความตั้งใจจริงของเธอและพูดอย่างเย็นชาว่า “ในเมื่อแมนดี้ต้องไปที่บัควู้ด ไอ้เวรนี่ก็ต้องตามไปด้วย เราต้องทำให้ทุกคนเห็นว่าเธอมีสามีอยู่แล้ว” ควินน์กลัวว่าลีออนจะสนใจแมนดี้ หากเป็นแบบนั้นจริง เธอจะไ