บทที่ 732

“หัวหน้าผู้ฝึกสอนครับ เราได้รับข่าวจากลูกน้องที่ลานซิลเวอร์นิมบัส” “เฮลิคอปเตอร์ติดอาวุธพาบุคคลสำคัญสองสามคนจากตระกูลออกไปแล้ว จะให้ทำยังไงต่อไปดีครับ?!” อีธานเดินเข้ามารายงานอย่างเบา ๆ “เมลิสซาหนีไปแล้วเหรอ?” สีหน้าของฮาร์วีย์ยังนิ่งเฉย “ไปดูกันเถอะ…” ไม่นานผู้คนกลุ่มหนึ่งออกมาจากด้านหลังลานซิลเวอร์นิมบัส บรรยากาศลานซิลเวอร์นิมบัสดูมืดมัวหดหู่ พวกยอร์กยังไม่ได้ออกไปสักคน แต่เมลิสซา ควินตัน สตีเฟน และควีนนี่ กลับหายตัวไปอย่างไร้ร่องรอย พวกหมาป่าเดียวดายเดินตามหลังติด ๆ แม้จะไม่มีคำสั่งจากฮาร์วีย์ แต่พวกเขาก็ปิดกั้นทั่วบริเวณลานซิลเวอร์นิมบัสทั้งหมดไว้แล้ว พวกยอร์กคุกเข่าลงต่อหน้าเขา คร่ำครวญขอความเมตตา “เมลิสซาอยู่ไหน?” ฮาร์วีย์ถาม “คุณย่ายอร์กรู้เรื่องเข้าและรีบร้อนออกไปทันที” “แต่เธอฝากบอกอะไรไว้...” ใครบางคนจากยอร์กพูดขึ้นมาอย่างลังเล “บอกว่า…” “คุณย่ายอร์กบอกว่ามันยังไม่จบแค่นี้ และเธอจะเล่นกับคุณไปจนจบเรื่องนี้!” คนที่พูดตัวสั่นทันทีหลังจากเขาพูดจบ กลัวว่าชีวิตของเขาจะจบลงตรงนี้เพราะฮาร์วีย์ ฮาร์วีย์หรี่ตาลง จากนั้นสายตาก็มองไปยังโยนาธาน “กระจายข่าวออกไป พวกยอร์กจ