บทที่ 864

ไทสันไม่ได้พูดอะไร เขามองดูซิการ์ในมือซึ่งถูกเผาลดลงไปเพียงครึ่ง ลูกน้องสองคนของเขาเข้าใจการกระทำของเขาในทันทีและจัดการแบร์รี่ให้หนักขึ้น ไทสันถือซิการ์ไว้ในมือแล้วถอนหายใจ “แบร์รี่ นายไม่ได้มีค่าอะไรในสายตาฉัน” “และไม่มีความเข้าใจผิดระหว่างเรา” “นายทำอะไรเอาไว้ก่อนหน้านี้? นายไปทำให้ใครขุ่นเคืองหรือเปล่า? นายน่าจะรู้ดีกว่าฉัน จริงไหม?” “ไม่! ผมไม่ได้ทำให้ใครขุ่นเคือง!” แบร์รี่ตอบอย่างลำบากใจ “ผมเป็นนักธุรกิจที่ประพฤติตัวดีมาตลอด!” “จริงเหรอ? แล้วฉันจะช่วยให้นายรื้อฟื้นความจำ” ไทสันก้าวไปข้างหน้าและเตะหน้าแบร์รี่ “อ้าก!” ร่างของแบร์รี่กระเด็นกระแทกชนเข้ากับผนังห้อง แรงกระแทกทำให้เขาถึงกับต้องคายฟันที่หักออกมาสองสามซี่ ทว่าในขณะนั้น เขาก็ตื่นอย่างมีสติสัมปชัญญะครบถ้วน เขาจำได้แล้ว! เมื่อไม่นานมานี้เขาได้ทำร้ายแมนดี้! แต่ถ้าแมนดี้สามารถจ้างคนอย่างไทสัน วูดส์ได้ ทำไมเธอถึงยอมให้เขาข่มขู่ล่ะ? มันไม่สมเหตุสมผลเลย! “บราเทอร์ไทสัน ไม่สิ นายท่านไทสัน! ผมมั่นใจว่ามันต้องเป็นความเข้าใจผิด คุณคงเจอตามหาผิดคนแล้วล่ะ!” แบร์รี่ยังคงคร่ำครวญ เขากลัวมากที่จะถูกทุบตีทำร้ายอีกครั้ง ลูกน