บทที่ 915

“โอกาสอะไร?” ฮาร์วีย์ถามอย่างใจเย็น ลุคตบมือลงบนโต๊ะและกวาดอาหารที่เหลือของฮาร์วีย์กระจัดกระจายลงไปที่พื้น จากนั้นเขาก็เหยียบโต๊ะด้วยรองเท้าหนังของเขา “คุกเข่าลงเดี๋ยวนี้! แล้วเลียรองเท้าของฉันให้สะอาดแล้วออกไป!” “ใช่! เลียรองเท้าซะ!” “กล้าดียังไงมายุ่งกับผู้หญิงที่เจ้าชายเซอร์เรย์สนใจ! กล้าดีอะไร!” “คุณยังโชคดีที่ยังไม่ถูกทุบตีจนตาย แต่ยังจองหองต่อหน้าเจ้าชาย!” “...” ฝูงชนเริ่มตะโกนโห่ร้อง ลุคเผยรอยยิ้มราวกับผู้ชนะ มองลงมายังฮาร์วีย์อย่างภาคภูมิใจ ฮาร์วีย์ถอนหายใจอีกครั้ง “มิสยูนา ผมไม่คิดว่าคุณเป็นคนสวยที่อันตรายขนาดนี้” ยูนาขมวดคิ้ว เธอรู้สึกรังเกียจฮาร์วีย์มากขึ้น ผู้ชายคนนี้ไม่เพียงแต่เป็นลูกเขยที่ไร้ประโยชน์เท่านั้น เขายัจะโยนความผิดทั้งหมดให้กับเธอเมื่อเรื่องต่าง ๆ ทวีความรุนแรงขึ้นจนถึงขั้นนี้ หลังจากหายใจเข้าลึก ๆ ยูนาก็ยืนขึ้นและมองไปลุค “ลุค ปล่อยเขาไปเถอะ ฉันจะยอมทานอาหารกับคุณถ้าคุณปล่อยเขาไป!” ฮาร์วีย์รู้สึกสับบสนเมื่อได้ยินสิ่งที่คุณยูนาพูด เขาไม่คิดว่าคุณยูนาจะยังอยู่ต่อกับลุคภายใต้สถานการณ์แบบนี้ ลุคหัวเราะ “ถ้าเป็นก่อนหน้านี้ แน่นอนว่าผมจะยอมรับข้อเสน