บทที่ 927

“เจ้าชายเซอร์เรย์ของคุณยั่วยุฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่าและทำให้ฉันรู้สึกไม่สะดวกสบาย คุณคิดว่าฉันก้าวข้ามไปผ่านไปง่าย ๆ ได้ไหม?” ฮาร์วีย์พูดอย่างเฉยเมยขณะที่สำรวจเจมส์ เซอร์เรย์ซึ่งยืนอยู่ตรงหน้าของเขา เจมส์สูดหายใจเข้าลึก ๆ อีกครั้ง เขารู้แล้วว่าฮาร์วีย์มาจากไหน แม้ว่าเขาจะกลัวฮาร์วีย์อยู่บ้าง แต่ก็เป็นความกลัวเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เจมส์ตอบอย่างเคร่งขรึมว่า “มิสเตอร์ยอร์ก ผมรู้ว่าคุณเป็นใครและใครอยู่เบื้องหลังคุณ” “พวกเราเซอร์เรย์ไม่ได้ตั้งใจจะทำให้คนที่อยู่ข้างหลังคุณขุ่นเคือง เราต้องขอโทษสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้” “แต่ได้โปรด อย่าใช้ความโชคดีของคุณมากจนเกินงามไปเลย” ลุคจับที่แก้มและคำราม “คุณปู่! ถังขยะนี้จะไปสามารถมีสถานะอะไรได้บ้าง? เขาเป็นแค่ลูกเขยที่เกาะชายกระโปรงอาศัยอยู่กับภรรยาไม่ใช่หรือ? ทำไมพวกเราตระกูลเซอร์เรย์ต้องไปกลัวเขาด้วย?” “ทำไมตระกูลเซอร์เรย์จะต้องขอโทษด้วย? แม้ว่าคุณปู่จะยอมรับความอัปยศเช่นนี้ได้ แต่ตระกูลของเราไม่สามารถรับได้!” "หุบปาก!" เจมส์จ้องไปที่ลุค เขาพยายามอย่างเต็มที่เพื่อที่จะแก้ไขปัญหาของวันนี้ แต่ลุคก็พยายามที่จะแทรกแซงและทำให้มันยิ่งแย่ลงไ