บทที่ 937

หลังจากที่ใช้เวลาครุ่นคิดอยู่สักพัก ฮาร์วีย์จึงตัดสินใจหยุดวิธีคิดของฮาลซีย์จนได้ แล้วเขาก็พูดขึ้นอย่างจริงจัง “ฮาลซีย์ จากที่ผมรู้มา เจ้าชายยอร์กไม่ใช่คนเจ้าชู้อย่างนั้น มันคงเป็นไปไม่ได้หรอก แม้กระทั่งถ้าคุณเข้าใกล้เขา” “อีกอย่าง เขาก็มีคนที่เขาชอบอยู่แล้ว” “ในเมื่อคุณได้งานแล้ว ก็ตั้งใจทำงานซะ” “อย่าคิดเรื่องไร้สาระเลย” ฮาลซีย์เกือบจะสำลักกาแฟของเธอหลังจากที่ได้ยินฮาร์วีย์พูดทั้งหมดนั้นด้วยท่าทางจริงจัง ‘ผู้ชายคนนี้ยังไม่เข้าใจสถานการณ์อีกเหรอ?’ ‘เขาไม่ได้แค่ไร้ค่า แต่เขายังดูถูกความโชคดีของคนอื่นอีก!’ ฮาลซีย์ตอบกลับด้วยความโกรธอย่างไม่ลังเล “ความสัมพันธ์ระหว่างเจ้าชายยอร์กและฉันไม่ใช่เรื่องของนาย!” ฮาร์วีย์ถอนหายใจ “ฮาลซีย์ นี่คุณอยากให้ผมพูดตรง ๆ เหรอ?” “ผมไม่ได้ชอบคุณ” พรืดด! ฮาลซีย์เกือบสำลักออกในตรงนั้น เธอกัดฟันและตัวสั่นไปด้วยความโกรธ “นี่นายกำลังบอกว่านายเป็นหัวหน้าผู้ฝึกสอนและเจ้าชายยอร์กเหรอ?” “ทั้งคู่” ฮาร์วีย์พูดอย่างจริงจัง “นาย!” ตอนนี้ฮาลซีย์หมดคำพูด ผู้ชายคนนี้หน้าไม่อายมาก! ไม่มีอะไรที่ทำให้เขาละอายใจได้บ้างเลย เขายังอ้างเพื่อที่จะทำให้ตัวเองดูดีว