บทที่ 948

หัวหน้ากลุ่มอันธพาลหัวเราะออกมาอย่างบ้าคลั่งหลังจากที่ได้ยินอย่างนั้น “นี่ยัยตัวดี คิดว่าเราไม่รู้เรื่องที่เธอโทรไปเหรอ?” “พี่เขยเธอทำให้เจ้าชายของเราโกรธและหลังจากเรื่องนั้นเกิดขึ้นเขาก็แอบหนีไป!” “ถ้าไม่ใช่เพราะอย่างนี้ ป่านนี้เขาได้ตายไปแล้ว!” “เราให้โอกาสให้เธอโทรหาเขาเพื่อให้เขากลับมาที่นี่ไง ถ้าไม่อย่างนั้นเธอจะมีโอกาสเหรอ?” ในขณะที่เขาพูดหัวหน้ากลุ่มอันธพาลเดินตรงไปข้าง ๆ ซีนเธียร์ ซิมเมอร์และกำผมของเธอเพื่อเงยหน้าของเธอขึ้น “แหม่ แหม่ แหม่ ช่างเป็นเด็กที่สวยจริง ๆ !” “น้อง ๆ ดูเหมือนว่านานแล้วนะที่เราไม่ได้สนุกกัน!” ท่ามกลางคำพูดของเขา หัวหน้าอันธพาลยืนขึ้นและถอดเข็มขัดของเขาออก ซีนเธียร์ไม่ได้อายุแค่สามขวบอีกแล้ว ทำไมเธอจะไม่รู้ว่าเขากำลังจะทำอะไร? “ไม่นะ ไม่!” ในตอนนั้น ใบหน้าของเธอซีดลงทันที พร้อมกับถอยหลังกรู่อย่างรวดเร็ว ตอนนั้นเธอไม่ได้สนใจแล้วว่าบนพื้นจะมีดินโคลนอยู่มากมายแค่ไหน “ฮ่า ๆ ๆ …ตอนนี้เธอเริ่มกลัวแล้วเหรอ ยัยตัวดี?” “ไม่ต้องห่วงหรอก เราไม่ใช่คนป่าเถื่อนหรอก!” “มาสิ ล้างเธอให้สะอาดให้ฉันหน่อย!” ด้วยคำสั่งของหัวหน้าทำให้บางคนเปิดน้ำและฉีดน้ำใส่ร่างก