Webfic
Buka aplikasi Webfix untuk membaca lebih banyak konten yang luar biasa

บทที่ 1016

‘ไม่กี่วันมานี้ คุณหลิงกลับบ้านคนเดียวตลอด มันเลยไม่มีปัญหาอะไร แต่พอนายน้อยกู้มาส่งคุณหลิงวันนี้…แถมยังจับมือ จ้องตากันอีก อย่างกับคู่รัก!’ เกา ฉงหมิงได้แต่หวังให้กู้ ลี่เฉินและหลิง อี้หรานแยกกันโดยเร็วที่สุด ‘ถ้าพวกเขายังทำแบบนี้ต่อไป ไม่รู้ว่านายน้อยอี้จะว่ายังไงเลยเนี่ย?!’ … หลิง อี้หรานเดินตรงไปที่บ้านเช่าพร้อมกล่องแพนเค้กในมือ เธอหยิบกุญแจออกจากกระเป๋าและไขเปิดประตู ในตอนที่กำลังจะผลักประตูเพื่อเข้าไปด้านใน มืออีกคู่หนึ่งก็ยื่นมาดันประตูเปิดออก อี้หรานถูกจับให้หมุนตัวกลับไปกะทันหัน ก่อนพบกับอี้ จิ่นหลีที่ยืนอยู่ด้านหลัง “คุณมาตั้งแต่เมื่อไหร่?” เธอถามอย่างสับสน เขาสวมเพียงเสื้อสเวตเตอร์ตัวบางสีอ่อนและกางเกงขายาวสีดำ เมื่อนำมาประกอบกับใบหน้าที่หล่อเหลา นั่นทำให้จิ่นหลีดูราวกับเจ้าชาย แต่ใบหน้าของชายหนุ่มกลับดูหม่นหมอง อี้หรานสังเกตเห็นการสะกดกลั้น ข่มอารมณ์ และ…ความเกรี้ยวกราดที่อยู่ในสายตาของอีกฝ่าย สัญชาตญาณเตือนภัยของเธอทำงานทันที ราวกับว่าจิ่นหลีคือตัวอันตราย และเธออาจเจ็บตัวได้หากพลาดแม้สักก้าวหนึ่ง! “มีอะไร? จะไม่เชิญผมเข้าไปหน่อยเหรอ?” จิ่นหลีพูดเสียงเย็น “มันดึกแ

Klik untuk menyalin tautan

Unduh aplikasi Webfic untuk membuka konten yang lebih menarik

Nyalakan kamera ponsel untuk memindai, atau salin tautan dan buka di browser seluler Anda

© Webfic, hak cipta dilindungi Undang-undang

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.