บทที่ 117

เธอเปิดกระเป๋าของเธอและเห็นว่าข้าวของทั้งหมดของเธอยังคงอยู่ข้างใน โทรศัพท์มือถือของเธอถูกเจอที่บ้านของเฟิงและถูกนำไปจากเธอ โทรศัพท์ถูกปิดดังนั้นหลิง อี้หราน จึงเปิดเครื่องเธอเห็นว่าการแจ้งเตือนของเธอประกอบด้วยสายที่ไม่ได้รับและข้อความ บางอันมาจากยายของเธอ บางอันมาจากเหลียนอีและมีสายแปลก ๆ สองสามสายเช่นกัน “ฉันสามารถเดาเหตุผลที่คุณย่าโทรหาฉันได้ไม่มากก็น้อย แต่เหลียนอี... ” เธอดูการแจ้งเตือนของเธอและตระหนักว่า เหลียนอีโทรหาเธอเกือบยี่สิบครั้ง หลิง อี้หราน โทรกลับอย่างรวดเร็ว ชิน เหลียนอี ตอบมัน “อี้หรานนั่นเธอเหรอ?” “ใช่ โทรศัพท์ของฉัน... ปิดไปเมื่อวาน วันนี้ฉันพึ่งเปิดเครื่องและเพิ่งเห็นสายที่ไม่ได้รับของเธอ" หลิง อี้หราน อธิบาย ชิน เหลียนอี ถอนหายใจยาว "พระเจ้าช่วย! ฉันโทรหาเธอเมื่อคืน แต่มันไม่ติด เธอบอกว่าเธอกำลังจะไปบ้านคุณยายของเธอในวันส่งท้ายปีเก่าและฉันก็กังวลว่าจะมีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ นอกจากคุณยายของเธอแล้ว ญาติจาก ครอบครัวของเธอล้วนแต่เป็นคนประเภทที่ทำร้ายคนอื่นเมื่อพวกเขาตกต่ำ " ชิน เหลียนอี พูดอย่างแผ่วเบา เธอโทรหาหลิง อี้หราน ตั้งแต่คืนก่อนหน้าจนถึงเช้าวันรุ่งขึ