บทที่ 1284

“อยากรู้จริง ๆ เหรอคะ?” หลิงอี้หรานเหลือบมองเย่เหวินหมิงอย่างไม่พอใจ “พี่โจวถามอาหยันน้อยว่าทำไมเขาถึงต้องไปทะเลาะกับเด็กคนอื่นด้วย แล้วเหตุผลก็คือพวกเด็กที่โรงเรียนอนุบาลบอกว่าแม่ของเขาเป็นอาชญากร เป็นคนไม่ดี! คุณเย่คะ ทั้งหมดนี่ต้องขอบคุณคู่หมั้นของคุณที่ชื่อคงจื่ออินนะคะ ถ้าเธอไม่ได้ไปที่โรงเรียนอนุบาลและแพร่คำพูดพวกนั้น เด็ก ๆ ในโรงเรียนก็คงไม่รู้เรื่องนี้หรอก” สีหน้าของเย่เหวินหมิงอึมครึมในทันที เขามองไปยังโจวเชียนหยุนด้วยความรู้สึกที่หลากหลายขณะที่เธอร้องไห้ออกมาอย่างเจ็บปวดขมขื่น “คุณเย่ ตอนที่เกิดคดีของพี่โจวตอนนั้นแน่ใจนะคะว่าคุณมีจิตใจเป็นกลาง? คุณไม่เคยติดคุกอาจจะไม่รู้ว่าการติดคุกมามันรู้สึกยังไง แค่คำให้การพล่อย ๆ จากปากคุณ แต่มันจะเป็นรอยด่างพร้อยในชีวิตของพี่โจวตลอดไป!” หลิงอี้หรานกล่าว เธอไม่มีความตั้งใจจะฟังคำตอบของเย่เหวินหมิงหลังจากที่พูดจบเธอก็เดินเข้าไปปลอบโจวเชียนหยุน หลังจากผ่านไปพักใหญ่การร้องไห้ของโจวเชียนหยุนก็ค่อย ๆ หยุดลง “พี่โจวไม่ต้องห่วงเรื่องเครื่องช่วยฟังของหยันน้อยนะคะ ฉันคุยกับจินแล้วว่าจะให้หมอทำเซ็ตใหม่ให้อาหยันน้อยเฉพาะเลยแเราจะได้ไม่ต้องผ่าตัด