Webfic
Buka aplikasi Webfix untuk membaca lebih banyak konten yang luar biasa

บทที่ 378

อี้ จิ่นหลี รู้ว่าหลิง อี้หราน ไม่ชอบความมืด แม้กระทั่งเวลาเข้านอนเธอก็มักจะเปิดไฟนอน เมื่อก่อนตอนที่พวกเขายังอยู่ในบ้านเช่า เธอสามารถนอนหลับได้โดยที่ปิดไฟได้สักระยะหนึ่ง อย่างไรก็ตามในภายหลังเธอก็กลับมามีนิสัยการเปิดไฟนอนหลับอีกครั้ง เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย เธอไม่ได้อยู่ห้องเหรอ? อย่างไรก็ตามในขณะที่เขากำลังหันไปเขาก็ได้ยินเสียงร้องไห้อยู่ในลำคอ เธออยู่นั่น! เขาหยุดเดินชั่วคราว จากนั้นมือของเขาก็เอื้อมไปที่กำแพงเพื่อเปิดไฟ ดังนั้นแสงจึงสาดเข้าไปในห้อง ทั้งหมดที่อี้ จิ่นหลี ได้มองเห็นก็คือร่างบาง ๆ ที่ซ่อนตัวอยู่ที่มุมห้อง เธอกำลังหมอบโดยหันหลังให้กำแพง ใบหน้าของเธอหลบอยู่ในหัวเข่าและไหล่ของเธอกระตุก เสียงสะอื้นเบา ๆ ที่อัดอั้นมาจากเธออย่างต่อเนื่อง เธอร้องไห้หรือเปล่า? ดวงตาสีดำของเขาหรี่ลงและเขาก็รีบเดินไปหาเธอหมอบลงและมองไปที่เธอ เขาถามว่า “เกิดอะไรขึ้น?” หลิง อี้หราน สะดุ้งกับเสียงของเขา เธอขยับหัวเล็กน้อยเธอเงยหน้าขึ้นและมองเขาด้วยดวงตาสีอัลมอนด์ที่มีคราบน้ำตาของเธอ ตาของเธอแดงและบวมและเธอก็ร้องไห้มาได้ระยะหนึ่งแล้ว ใบหน้าของเธอเปียกไปด้วยน้ำตาแรแสดงออกที่เปาะบางแล

Klik untuk menyalin tautan

Unduh aplikasi Webfic untuk membuka konten yang lebih menarik

Nyalakan kamera ponsel untuk memindai, atau salin tautan dan buka di browser seluler Anda

© Webfic, hak cipta dilindungi Undang-undang

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.