บทที่ 754

หลิง อี้หรานหัวเราะคิกคักทันที “น้องสาว เธอช่วยกู้ ลี่เฉินไว้จริง ๆ น่ะเหรอ?” หวา ลี่ฟางจ้องมองเธอ “ไม่อย่างนั้นลี่เฉินจะดีกับฉันมากเหรอถ้าฉันไม่ได้ช่วยเขาตอนเด็ก?” “แต่ฉันไม่คิดว่าเธอจะชอบไปเล่นที่เนินเขาหนิ ใช่ไหม? ฉันต่างหากที่ชอบไปเล่นที่นั่น” หลิง อี้หรานตอกกลับ ใบหน้าของหวา ลี่ฟางซีดเผือด “อะไรนะ... เธอหมายความว่ายังไง? แล้วมันเกี่ยวข้องกับการที่ฉันชอบไปที่นั่นหรือไม่ชอบไปยังไง? ยังไงซะ ฉันก็เป็นคนช่วยลี่เฉินอยู่ดี” “แน่ใจเหรอ?” หลิง อี้หรานมองดูดวงตาเจ้าเล่ห์ของเธอและมั่นใจว่าลูกพี่ลูกน้องของเธอรู้สึกผิด ลี่ฟางจึงหลบสายตาของเธอเช่นนั้น น้องลี่ฟางต้องไม่ใช่คนที่ช่วยชีวิตกู้ ลี่เฉินอย่างแน่นอน “อี้หราน พอได้หรือยัง?” หวา ลี่ฟางพูดด้วยน้ำเสียงโกรธเคือง เธอรู้สึกอับอาย ดังนั้นเธอจงใจใช้ความโกรธปกปิดความรู้สกึผิดของเธอ “มันไม่ใช่เรื่องของเธอ เธอไม่ควรที่จะเข้ามายุ่งเรื่องระหว่างฉันกับลี่เฉิน สนใจแต่เรื่องของเธอเองก็พอ!” จากนั้นหวา ลี่ฟางจึงรีบเดินจากไป หลิง อี้หรานหลุบตาลงและมองไปที่มือของเธอ ‘แล้วถ้าในความฝันทั้งหมดคือฉันที่เป็นช่วยชีวิตกู้ ลี่เฉิน...’ ‘สองมือนี้ที่จับมือขอ