บทที่ 774

‘ไม่... มันไม่เคยว่างเปล่าแบบนี้ หน้าสุดท้ายจะต้องมีรูปของฉันอยู่’ มันคือรูปถ่ายของเธอในชุดดอกไม้ที่เขาเคยคิดว่าดูดีและขอรูปนั้นมาจากเธอ รูปภาพนั้นถูกเก็บไว้ในอัลบั้มรูปของเขา มันทำให้เธอรู้สึกประหลาดใจ จากนั้นเธอก็พบสร้อยข้อมือเงินเส้นเล็กที่อยู่ตรงสันอัลบั้มภาพ เธอจดจ่ออยู่กับอัลบั้มรูปจนลืมสร้อยข้อมือ ‘สร้อยข้อมือนี้…’ หลิง อี้หรานรู้สึกอึดอัดขึ้นในหัวใจของเธอ ‘ฉันจำได้ว่านี่เป็นสร้อยข้อมือที่กู้ ลี่เฉินพกติดตัวไปทุกที่ ทำไมมันถึงมาอยู่กับจิน?’ ‘ไม่ สร้อยข้อมือนี้... ไม่ใช่ของกู้ ลี่เฉิน!’ หลิง อี้หรานหยิบสร้อยข้อมือเงินขนาดเล็กขึ้นมา สร้อยข้อมือเงินเส้นนี้มีรูปแบบและขนาดเดียวกันกับอันนั้น แต่มันดูคล้ำมากกว่าสร้อยข้อมือเส้นนั้นมาก พื้นผิวดูดำกว่าเล็กน้อย ไม่เหมือนกับสร้อยข้อมือนั้น สร้อยข้อมือที่กู้ ลี่เฉินพกติดตัวไปกับเขาและมักใช้นิ้วถูไปมา ดังนั้นมันจึงสว่างมากกว่า ‘งั้นสร้อยข้อมือนี้...’ ทันใดนั้นเธอก็นึกถึงกล่องเครื่องประดับที่คุณยายทิ้งไว้ให้ ‘ฉันไม่เห็นสร้อยข้อมือเส้นเล็ก ๆ ที่อยู่คู่กับสร้อยข้อมือเส้นนั้นเลย แล้วถ้า... นี่คือสร้อยข้อมือล่ะ?’ ‘ทำไม... มันถึงอยู่ในห้