บทที่ 1109

แองเจลีนเดินตรงไปหาลุงแอนดี้ด้วยสีหน้าบูดบึ้งแล้วถามเขาว่า “บอกฉันหน่อย ลุงแอนดี้ เขาจ่ายคุณเท่าไรให้คุณหักหลังแกรนด์เอเซีย?” ชายชราดูกระวนกระวาย “คุณพูดเรื่องอะไร ประธานเซเวียร์? ไม่มีใครสั่งให้ผมทำทั้งนั้น” ดวงตาแองเจลีนฉายแววหยามหยัน “โธ่ ลุงแอนดี้ พนักงานคนอื่น ๆ ของแกรนด์ เอเซียต่างก็มีสิทธิ์ที่จะมาด่าฉันยกเว้นคุณ” ลุงแอนดี้ดูงงงวย แองเจลีนพูดต่อ “ตั้งแต่ตอนที่คุณป่วยหนักเมื่อสองปีก่อนนะลุงแอนดี้ คุณก็ไม่มีความสามารถที่จะทำงานได้อีกแล้ว แกรนด์ เอเซียได้ยกเลิกสัญญาจ้างคุณไปตั้งแต่เมื่อสองปีก่อน คุณลืมเรื่องนี้ไปแล้วเหรอ?” ลุงแอนดี้ส่ายหน้า “คุณโกหก ผมไม่เคยเซ็นสัญญายกเลิกการจ้างงานอะไรทั้งนั้น” แองเจลีนชำเลืองมองเกรย์สัน เขาหันกลับแล้วเดินขึ้นตึกไป ไม่นานนัก เกรย์สันก็กลับลงมาพร้อมเอกสารการเลิกจ้างงานของลุงแอนดี้ แล้วส่งให้แองเจลีนอย่างนอบน้อม แองเจลีนโยนเอกสารไปให้ลุงแอนดี้ “ลองดูสิว่านี่ใช่สัญญายกเลิกการจ้างงานไหม แล้วดูสิว่าใช่ลายเซ็นคุณไหม” ลุงแอนดี้เปิดดูเอกสารสัญญายกเลิกจ้างงานและมองที่ลายเซ็นของตัวเองอย่างไม่อยากเชื่อ แองเจลีนพูด “เรื่องที่คุณทำก็แค่มานั่งที่ออฟฟิศ