บทที่ 252

หลังจากอ่านจดหมายรักเธอก็เริ่มลบทุกคำออก... ดวงตาของเธอเอ่อคลอไปด้วยน้ำตาขณะที่เธอพร้อมอำลาเจย์ อาเรส “ลาก่อน เจย์บี้ คราวนี้ฉันจะออกเดินทางจริง นายจะไม่ต้องเจอฉันอีก” โรส ลอยล์ออกจากโรงพยาบาลโดยดึงเข็มฉีดยาน้ำเกลือที่อยู่ด้านหลังมือ เธอออกจากโรงพยาบาลโดยไม่มีใครสังเกตเห็น ทันที ที่เขากลับมาที่บริษัท เจย์ อาเรส ได้รับโทรศัพท์ที่ห้องวีไอพีจากโรงพยาบาลแกรนด์เอเเซีย “ฉันขอโทษด้วย ท่านประธาน คุณโรสหายไปแล้ว” เมื่อได้ยินข่าว เจย์รู้สึกตัวสั่นตั้งแต่คอจนถึงกระดูกสันหลัง มันผ่านขายาวและนิ้วเท้าของเขาด้วย จากนั้น เมื่อนึกถึงช่วงเวลาที่เธอหลอกเขาแบบเดียวกับเมื่อ 7 ปีก่อน ความวิตกกังวลเริ่มแผ่ซ่านไปทั่วหน้าอกของเขา เหตุการณ์ในอดีตคือเหตุการณ์ที่ทำให้เขาใช้ตัวเปล่า ๆ รวมทั้งที่คนของเขาตามหาทั้งเมือง “เกรย์สัน ผมต้องการให้ทุกทางออกของเมืองปิดทันที เราจะไม่ปล่อยให้โรสหนีไปในครั้งนี้” ขาของเกรย์สันอ่อนแรงตามคำสั่ง เท่าที่เกรย์สันกังวล การจับแมลงวันจะใช้ความพยายามน้อยกว่าการจับโรส ลอยล์เสียอีก “เข้าใจแล้วครับ” เจย์ อาเรส บังคับให้จิตใจของเขาเสมอ เขาต้องการสติปัญญาหากต้องการตอบโต้แผนการหลบหนี