Webfic
Buka aplikasi Webfix untuk membaca lebih banyak konten yang luar biasa

บทที่ 352

รอยยิ้มปรากฏขึ้นในดวงตาของเจย์ เด็ก ๆ วิ่งข้ามถนนด้วยความตื่นเต้น ทว่า รถได้เตรียมเลี้ยวหมุนกลับไปอย่างรวดเร็ว สีหน้าของเจย์มืดลง... เธอตัดสินใจมาที่ สวนคฤหาสน์ แต่ไม่ลงมาเจอลูก ๆ ของเธอ หมายความว่ายังไง? เจย์เดินไปด้วยสีหน้ามัวหมอง เด็ก ๆ กระโจนใส่ข้าง ๆ รถขณะที่พวกเขายืนร้องไห้ออกมา “คุณแม่…” “คุณแม่ ทำไมคุณแม่ไม่ลงมา?” “คุณแม่ หนูคิดถึงคุณแม่…” เซ็ตตี้น้อยและร็อบบี้น้อยเกือบจะหมดลมหายใจจากเสียงโหยหวนและคร่ำครวญอย่างต่อเนื่อง เเจ็คสันยืนอยู่ด้านข้าง ในขณะที่ดวงตาคู่สวยของเขาเต็มไปด้วยน้ำตา โรสปิดหน้าและสะอื้น “ฉันเสียใจกับเรื่องนี้ โจเซฟิน ฉันไม่ควรมาที่นี่” โจเซฟินร้องไห้ไปกับเธอ “พี่สาว ไม่ใช่ความผิดของเธอเลย” “โจเซฟิน เราไปกันเถอะ” โรสพูด โดยไม่เต็มใจที่เสียเวลาอยู่ต่อไปแล้ว เสียงเด็ก ๆ ของเธอร้องไห้แทบจะทำให้เธอขาดใจ โจเซฟินเหยียบเครื่องยนต์รถ กระนั้น เมื่อพวกเขากำลังจะจากไป เจย์ก็มายืนขวางอยู่หน้ารถ ใบหน้าของเขาซีดเซียว ทันใดนั้น โจเซฟินก็ดับเครื่องยนต์ “พี่ชาย นายมันบ้า!” “ลงมาจากรถซะ!” เจย์คำราม โจเซฟินมองกลับไปที่โรส “พี่คะ เราจะทำยังไงกันดี?” โรสกำลังเกา

Klik untuk menyalin tautan

Unduh aplikasi Webfic untuk membuka konten yang lebih menarik

Nyalakan kamera ponsel untuk memindai, atau salin tautan dan buka di browser seluler Anda

© Webfic, hak cipta dilindungi Undang-undang

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.