บทที่ 359

ร็อบบี้น้อยเสิร์ฟชาร้อนให้โรสหนึ่งถ้วย “คุณแม่ครับ ดื่มหน่อยนะครับ” เซ็ตตี้น้อยนวดหลังของโรสอย่างน่ารัก เจนสันยืนอยู่ข้าง ๆ ไม่รู้จะทำอะไร โรสรู้สึกซาบซึ้งกับความรักของลูก ๆ และน้ำตาที่คลอเบ้า "คุณแม่ อยู่ที่นี่นะครับ" เจนสันกัดริมฝีปากและพูดขึ้นอย่างฉับพลัน โรสมองไปที่เจนสันแล้วน้ำตาก็ไหลริน เธอยื่นมือออกไปและเจนสันก็เข้ามาหาเธอเพื่อที่จะกอด เมื่อเจย์เดินเข้ามา เขาเห็นกลุ่มคนทั้งสี่—แม่-และ-ลูก รวมกลุ่มกันด้วยความรัก ด้วยเหตุนี้ เขาจึงหยุดก้าวของเขาสักครู่ ก่อนที่จะเดินขึ้นไปชั้นบน ในห้องหนังสือ ในเก้าอี้สำนักงานของเจย์ จะเห็นได้ว่าเจย์เอนตัวลงบนเก้าอี้และมองขึ้นไปที่กระดานฝ้าเพดานสีขาว เขาจะทำยังไงให้เธออยู่ด้วยความเต็มใจ? เสียงเคาะประตูทำให้ได้ยินจากประตูห้องหนังสือของเขา เจย์เหลือบไปเห็นโจเซฟินถือถ้วยชา หลังจากนั้นไม่นานเธอถามว่า “ พี่ชายฉันเข้าไปได้ไหม?” เจย์พยักหน้า โจเซฟินเดินเข้ามาและส่งชาให้เจ “ดื่มสิ” เจย์ยืดตัวรับถ้วยชา แล้วมองไปที่โจเซฟินที่ไม่ได้ดูเหมือนว่าเธอกำลังจะจากไป “มีอะไร?” โจเซฟินหัวเราะอย่างเขินอาย “แค่พูดมันออกมาถ้าเธอมีอะไรในใจ” เจย์ที่รู้สึกรำคา