บทที่ 399

การทำให้โจเซฟีนขุ่นเคืองเป็นเรื่องเล็กน้อยในทางตรงกันข้ามกับการทำให้ผู้คาดการณ์ตรงหน้าขุ่นเคือง หลังจากยอมรับว่าเป็นอาชญากรรมที่จะจบลงอย่างง่ายดายด้วยการทำลายล้างของตัวเธอเอง “ท่านอาเรส!” โรสตะโกนเรียกอย่างกังวลพร้อมกับก้มหัวลง เธอครุ่นคิดถึงวิธีที่เขาจะลงโทษผู้หญิงที่ ‘ไม่ซื่อสัตย์’ เขาจะทำให้เธอจมน้ำตายไหม? โยนเธอให้ฉลามกิน หรืออาจจะลอบยิงเธอ? ราวกับมองผ่านความกลัวของผู้หญิงคนนั้น เจย์เอื้อมมือมาขยุ้มผมของเธอ กระนั้น โรสหลบเลี่ยงเขาด้วยการกระโดดถอยหลังไปหนึ่งเมตรราวกับว่าเธอได้พบกับศัตรูขนาดใหญ่ตรงหน้า มือของเจย์หยุดกลางอากาศในขณะที่การแสดงออกของเขาแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจของเขา “มานี่สิ!” น้ำเสียงของเขายังค่อนข้างอ่อนโยน “ฉันขอโทษ ท่านอาเรส” โรสกระซิบ “เรื่องอะไร?” “ฉันไม่ควรยั่วยวนผู้ชายคนอื่นต่อหน้านายและทำให้นายอับอายเลย” เสียงของเธอแผ่วเบา “ฉันไม่ได้โกรธเธอเลย” ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง โรสสงสัยว่าเธอได้ยินเขาผิดหรือเปล่า จากนั้นเธอก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว ทำไมเขาถึงหึงถ้าเขาไม่รักเธอเลย? “โอเคนะ” “ไปกันเถอะ!” เจย์ก้าวขายาวไปข้างหน้า เมื่อเดินตามหลังเขา โรสก็เต็มไปด้วยควา