Webfic
Buka aplikasi Webfix untuk membaca lebih banyak konten yang luar biasa

บทที่ 414

โรสพูดอย่างรีบร้อน “ฉันไม่รังเกียจที่จะถูกมองดูน่าอับอาย เพียงแค่ให้เงินฉันและทำให้ฉันอับอายไปเลย! ยิ่งดี!” เจย์หัวเราะดังลั่นออกมา “ยัยขี้โลภตัวน้อย” เขาดึงบัตรเครดิตออกจากกระเป๋าเสื้อสูทและยื่นให้โรส “รับนี้ไปสิ!” “ท่านอาเรส บัตรนี่มีเงินด้วยหรือ?” เธอคิดว่าต้องได้เป็นเงินสดจำนวนมาก ใบหน้าของเจย์มืดลง ทรัพย์สินที่มีได้ถูกชำระด้วยบัญชีทั้งหมดของเขาอยู่ที่บัตรนั่นและนี่เธอได้มันไปแล้ว ความสงสัยทำให้สมองว่างเปล่าขึ้นมาทันที “ไปค้นหาด้วยตัวเอง” เขาพูดอย่างเย็นชา จากนั้น โรสก็เก็บมันไปอย่างมีความสุข เมื่อมองไปที่เธอ เขาถามว่า “ในตอนนั้นที่ฉันยื่นเงินให้เธอ ทำไมเธอถึงปฏิเสธล่ะ?” เธอตอบอย่างภาคภูมิใจว่า “มันต่างออกไปน่ะสิ ในตอนนั้น นายต้องการให้เงินฉันเพื่อแลกเปลี่ยนกับลูก ๆ ของฉัน ดังนั้นแน่นอนว่าฉันจะไม่ทำอย่างนั้นอีกแล้ว วันนี้ฉันขายการประดิษฐ์ตัวอักษรของฉันได้ ยิ่งไปกว่านั้น การประดิษฐ์ตัวอักษรนั้นก็ไม่มีราคาต้นทุนเลย ฉันจะไม่ขายมันได้ไงล่ะ?” เขายิ้มและพูดว่า “ก็ไม่เลวนะ อย่างน้อยเงินที่ได้มันก็สะอาดและดูสำคัญสำหรับเธอ” “แน่นอนอยู่แล้ว” ทันใดนั้น เสียงกรีดร้องแห่งความสยองขวัญ

Klik untuk menyalin tautan

Unduh aplikasi Webfic untuk membuka konten yang lebih menarik

Nyalakan kamera ponsel untuk memindai, atau salin tautan dan buka di browser seluler Anda

© Webfic, hak cipta dilindungi Undang-undang

DIANZHONG TECHNOLOGY SINGAPORE PTE. LTD.