บทที่ 417

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์พลันดังขึ้นซึ่งเป็นสายโทรเข้าจากเจย์ “เซย์นพาโรสกลับไปที่เดิม เอาผู้หญิงของนายกลับไปด้วย!” เสียงเจย์เริ่มระเบิดทางโทรศัพท์ “แน่นอน แน่นอน แน่นอนล่ะ ท่านอาเรส” เซย์นเช็ดเหงื่อออกจากคิ้วและพาโรสกลับไป เมื่อเธอเห็นเขา โจเซฟินใช้สายตาเปล่งประกายไปที่เซย์น “บอกฉันสิว่า นายชอบเธอไม่ใช่ฉัน เป็นเรื่องจริงใช่ไหม?” เซย์นกล่าวอย่างสำนึกผิดว่า “ขอโทษนะ ฉันจับมือคนผิดออกไป” เมื่อได้ยินเช่นนี้เธอก็ชกเขาเบา ๆ “ฉันจะทำร้ายนายให้ตายเลย เชื่อฉันเถอะ นายจะทำเรื่องวุ่นวายแบบนั้นได้ยังไง?” ทั้งสองกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้ง มือของเจย์เอื้อมไปหาโรส แต่เธอรีบเอามือของเธอเก็บซ่อนไว้ข้างหลัง กลับทำให้มือของเขาถูกปล่อยค้างไว้กลางอากาศ หลังจากนั้นไม่นาน เขาก็ยอมจำนน “เนื่องจากเธอต้องการอให้หล่อนได้ค่าตอบแทน ฉันจะทำตามที่เธอพูดแล้วกัน” โรสแสดงความดีใจทันทีและจับมือเขาอย่างสนิทสนม “ท่านอาเรส งานเลี้ยงกำลังจะเริ่มขึ้น ไปกันเถอะ” เจย์ปวดหัวแทบแย่กับเรื่องพวกนี้ เริ่มงานฉลองกันได้! ตอนนี้ที่นั่งเต็มไปด้วยผู้คนหมดแล้ว ด้านหน้าเป็นเวทีใหญ่และมีการตกแต่งงานเลี้ยงวันเกิด มีเค้กใหญ่เป็นยอด