บทที่ 424

กลับกลายเป็นว่าการที่เขาใจอ่อนกับเธอทำให้ความหายนะตามมาเสมอ “ให้อภัยฉันเถอะนะ!” “ถ้าฉันให้อภัยเธอตอนนี้ เธอจะไม่ทำอีกในครั้งต่อไปใช่ไหม?” เขาขมวดคิ้ว โรสยกมือขึ้นทันทีและสาบานว่า “ฉันขอสาบานกับนายเลย ท่านอาเรส ฉันจะไม่ทำเรื่องยุ่ง ๆ ให้กับนายอีกแล้ว” “นั่นไม่ใช่ประเด็นหลัก” “ฉัน… ฉันจะไม่หนีไปไหนอีกแล้ว” สีหน้าของเจย์ดูไม่สบายใจ เธอกัดฟันพูดว่า “ถ้าหากฉันวิ่งหนีอีก นายหักขาและดึงเส้นเอ็นของฉันได้เลย...” เจย์พูดไม่ออก “ ... ” เมื่อเห็นว่าเขาแสดงสีหน้าไม่เปลี่ยนแปลงหยุดนิ่งเหมือนเดิม เธอก็เกือบจะตะโกนว่า “แล้วนายต้องการอะไรจากฉัน?” เขาโยนกุญแจมือคู่หนึ่งให้เธอและมองไปที่เธอด้วยสายตาที่ดูเหมือนจะพูดว่า ‘เธอควรคิดเอาเอง’ เธอเห็นว่าความยาวของโซ่เกลียวยาวไม่เกินหกฟุตห้านิ้ว และปลายทั้งสองข้างมีกำไลล็อคที่แน่นมาก ปลายด้านหนึ่งสวมเข้ากับข้อมือของเจย์ และอีกด้านหนึ่งถูกตรึงไว้กับเธอ... แค่คิดก็สร้างความอับอายให้กับโรสแล้ว ฉันไม่ใส่ได้ไหม ท่านอาเรส?” เจย์นิ่งเงียบ “นี่มันใช้สำหรับเจ้าของที่มีสัตว์เลี้ยงตัวน้อย!” “ก็ใช่ไง” เจย์พยักหน้า เธอตกตะลึง ‘ผู้ชายคนนี้ตระหนักถึงจุดประสงค์