บทที่ 757

หลังจากที่แองเจลีนรีบไปถึงโรงพยาบาลแกรนด์ เอเซีย เธอได้ยินเสียงร้องอย่างสิ้นหวังของเซร่า เซเวียร์ จากโถงทางเดิน ขณะที่แจ็คนั่งอยู่ในห้องสำหรับนั่งรอ กำลังสูบบุหรี่ด้วยสีหน้าบูดบึ้ง คุณนายติดตามเซร่าไปด้วยเพื่ออยู่เคียงข้างเธอ เธอจับมือของหล่อน ดวงตาของเธอเองแดงก่ำจากการสะอื้นไห้กับเรื่องทั้งหมดนั้น “เซร่า ทุกอย่างจะผ่านไปด้วยดี เธอต้องเข้มแข็งไว้นะ” คุณนายปลอบเธอซ้ำแล้วซ้ำอีก แองเจลีนวิ่งออกจากลิฟต์และคุณนายก็รีบไปหาเธอทันทีที่เห็นเธอ หล่อนจับมือเธอและพูดอย่างเร่งด่วนว่า “เซเวียร์ เธอมาทันเวลาพอดีเลย เธอรีบไปช่วยเซร่าโดยการเซ็นชื่อของเธอให้หน่อยสิ” แองเจลีนเหลือบมองเซร่าที่กำลังนอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยเคลื่อนที่ คนที่มีความหยิ่งทะนงมากจะร้องไห้แบบที่ไม่มีใครทำกันเช่นนี้ได้อย่างไร? ความเกลียดชังของเธอที่มีต่อเซร่าถูกลบล้างออกไปด้วยความสงสาร เธอเดินไปหาหล่อนและพูดว่า “การคลอดบุตรเป็นเรื่องที่เจ็บปวด เธอจะต้องอดทนหน่อยนะ” เซร่ามองเธอด้วยความขุ่นเคือง “แม่ฉันอยู่ไหน? ทำไมเธอไม่มาอยู่ที่นี่?” “อาคอนเนอร์อยู่ในโรงพยาบาลนี่แหละกำลังดูแลพ่อของฉันอยู่” แองเจลีนไม่ได้พูดถึงเรื่องที่จอร์จเป็