Kabanata 220

Nang makita ni Sherry na ito ay si Wilbur, sumigaw pa sya ng mas malakas. “Pakiusap, wag niyo akong saktan! Hihingi ako ng tawad! Pangako, hihingi ako ng tawad!” “Huminahon ka. Mabuting loob ako.” Tinanggal ni Wilbur ang pagkakatali kay Sherry at tinulungan niya itong umupo. Nakaupo siya sa harap ni Sherry, nagsindi siya ng isang sigarilyo. Nanginginig si Sherry, hindi man lang niya kayang tumingin sa mga mata ni WIlbur. Anuman ang nangyari sa kanya ngayong araw ay tumakot sa kanya ng sobra. Umiling si Wilbur at nagbuntong hininga siya. “Ano ang sinabi ko sayo? Wag kang pumunta sa maling landas. Tama ako, hindi ba?” Umiyak agad si Sherry, malakas ang tunog nito. Kumunot ang noo ni Wilbur, hindi niya alam kung ano ang sasabihin niya. Makalipas ang mahabang sandali, tumigil na sa pag iyak si Sherry. Tumingin siya kay Wilbur, sinabi niya ng hirap, “H-Hindi ko alam na m-mapupunta ako sa m-malaking gulo. Kung alam ko lang, h-hindi ko na yun ginawa.” “Alam mo ba na nasa panganib ang