Kabanata 72

Biglang nanginig ang mga binti ng mga empleyado. Lahat sila ay napa-iskuwat sa sahig, lalo na ang empleyadong umastastang medyo arrogante. Sa sandaling iyon, saglit din siyang nanginig at sinabi, “Sorry po, sir. Sorry po talaga…” Sa sandaling iyon, kahit ang may-ari ng shop ay mabilis na lumabas. Lumitaw pa siyang magalang kay Harvey, tumango at yumuko sa kanya. Isa siyang mahalaga at makapangyarihang panauhin. Bukod pa ito sa kung bibili siya ng mga gamit doon. Kahit wala siyang bibilhin doon, hindi naglakas-loob ang mga empleyado na magsalita ng anumang kalokohan. “Hindi mo kailangang humingi ng tawad. Ibigay mo lahat ng komisyon sa magandang babaeng ito.“ Sinabi ni Harvey iyon at tinuro ang isa pang empleyadong medyo magalang sa kanya ngayon lang. “Opo! Sige!” Walang tigil sa pagtango ang empleyadong iyon. Ang empleyado namang nangutya kay Harvey, namutla ang kanyang mukha. One hundred thousand dollars ang halaga ng nabili, at ilang libong dolyar ang magiging komisyon niya sana.