Kabanata 42

Tinignan ko ang pares ng emerald bracelets na lumitaw mula sa kung saan. Pamilyar ang hugis ng mga bracelet, ngunit di ko maalala kung kanino ito. Sinabi sa'kin ng kutob ko ba mahalaga siguro ito para sa'kin. Nang mapansin ng nagtatakang ekspresyon ko, kumuha si Elijah ng isang naninilaw na larawan. Sa isang iglap, natulala ako. Larawan iyan ng pamilya ko! Isa itong larawan namin ng yumao kong lola, ni Dad, ni Mom, at ni Jonathan. Sa larawan, nakasuot ako ng pink na bestida at nasa sampung taong gulang. Samantala, si Lola—na nakaupo sa gitna—ay nakasuot ng makalumang blusa nang may mabait na ngiti sa mukha niya. Tahimik siyang nakatingin sa harapan, na para bang nakatitig siya sa'kin mula sa larawan. Biglang isang malakas na kalabog ang narinig sa utak ko. May bumasag sa mga pader ng alaala ko. “Lola!” Nanlambot ang mga binti ko at napaluhod ako sa lapag. Tinitigan ako nang malamig ni Elijah. Tumingin ako sa emerald bracelets. Naalala ko na—binigay sa'kin ni Lol