Kabanata 2076

Kahit na ilang oras din siyang wala, sa katunayan, hindi ito kasing tagal ng sa kinakailangan para maubos ang isang tasa ng tsaa. Bago nilamon ng kadiliman si Fane, ang araw ay nasa gitna na ng kalangitan, at ang lambak ay maliwanag na. Ang tantiya niya ay tanghali na. Subalit, palubog na ang araw nung nakarating na siya sa dimensyong ito. Mukhang ilang oras pa lang ang lumipas sa isang kisapmata. Minasahe ni Fane ang naninigas niyang mga balikat at nahirapan na tumayo mula sa sahig, at doon lang niya nagawang suriin ang kanyang kapaligiran. May nakakamanghang bundok sa kanyang likuran at isang patag na mabatong lupa sa kanyang harapan. Makikita ang bulubundukin sa kanyang paligid. Siya dapat ay nasa paanan ng bundok. Meron pa ngang isang dumadagundong na batis sa harapan niya, na umaagos mula kanluran papuntang silangan. “Saan ang lugar na to?” Nakatingkayad si Fane habang pinagmamasdan ang bundok sa kanyang likuran, pero ang tanging nakita lang niya sa mga sandaling to ay ang