Kabanata 135

Hindi ko alam kung anong sasabihin ko. Dumiretso ang chauffeur sa apartment ni Zachary. Noong una, plinano kong pumara na lang ng taxi at umalis, ngunit ang chauffeur ay patuloy na nakatitig sa akin. Wala akong tsansang makatakas. Naiwan akong walang pagpipilian ngunit sundin siya hanggang sa pagpasok ng apartment. Matapos ilagay ang password, iniunat niya ang kanyang kamay at inimbitahan akong pumasok. Pagkatapos kong makapasok, mabilis niyang sinara ang pinto, na para bang propesyonal na siya sa kasanayang gawin ito. Naglibot ako sa apartment at hindi nakita si Zachary. Sa oras na ito, marahil ay kasama pa rin niya ang pamilyang Yale. Nagkataon akong nakakita ng kwarto at pumasok upang alisin ang aking makeup. Sa pagtingin sa aking maputla na mukha, napangiti ako at sinabi, “Sa kabutihang palad, hindi ako napinsala.” Sinadya kong pinagtuunan ng pansin ang aking peklat. Ito ay napaka, napakabahagyang halata. Talagang hindi ito kasing pangit tulad ng sinabi ni Zachary. Matapos punasan